І҆ꙋді́ѳ 12
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ ἐκέλευσεν εἰσαγαγεῖν αὐτὴν οὗ ἐτίθετο τὰ ἀργυρώματα αὐτοῦ καὶ συνέταξεν καταστρῶσαι αὐτῇ ἀπὸ τῶν ὀψοποιημάτων αὐτοῦ καὶ τοῦ οἴνου αὐτοῦ πίνειν. | 1И҆ повелѣ̀ ввестѝ ю҆̀, и҆дѣ́же положе́ни бы́ша сосꙋ́ди сре́брѧнїи є҆гѡ̀, и҆ повелѣ̀ ᲂу҆гото́вити є҆́й ѿ пи́щей ᲂу҆строева́емыхъ себѣ̀ и҆ ѿ вїна̀ своегѡ̀ пи́ти. |
| 2καὶ εἶπεν Ιουδιθ Οὐ φάγομαι ἐξ αὐτῶν, ἵνα μὴ γένηται σκάνδαλον, ἀλλ᾿ ἐκ τῶν ἠκολουθηκότων μοι χορηγηθήσεται. | 2И҆ речѐ і҆ꙋді́ѳъ: не снѣ́мъ ѿ ни́хъ, да не бꙋ́детъ собла́знъ, но ѿ принесе́нныхъ со мно́ю мнѣ̀ подава́емо да бꙋ́детъ. |
| 3καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν Ολοφέρνης Ἐὰν δὲ ἐκλίπῃ τὰ ὄντα μετὰ σοῦ, πόθεν ἐξοίσομέν σοι δοῦναι ὅμοια αὐτοῖς; οὐ γάρ ἐστιν μεθ᾿ ἡμῶν ἐκ τοῦ γένους σου. | 3И҆ речѐ къ не́й ѻ҆лофе́рнъ: а҆́ще же ѡ҆скꙋдѣ́ютъ сꙋ̑щаѧ съ тобо́ю, ѿкꙋ́дꙋ принесе́мъ тебѣ̀ дава́ти подѡ́бнаѧ си̑мъ; нѣ́сть бо съ на́ми ѿ ро́да твоегѡ̀. |
| 4καὶ εἶπεν Ιουδιθ πρὸς αὐτόν Ζῇ ἡ ψυχή σου, κύριέ μου, ὅτι οὐ δαπανήσει ἡ δούλη σου τὰ ὄντα μετ᾿ ἐμοῦ, ἕως ἂν ποιήσῃ κύριος ἐν χειρί μου ἃ ἐβουλεύσατο. | 4И҆ речѐ і҆ꙋді́ѳъ къ немꙋ̀: жива̀ є҆́сть дꙋша̀ твоѧ̀, господи́не мо́й, ꙗ҆́кѡ не и҆ждиве́тъ раба̀ твоѧ̀ сꙋ́щихъ со мно́ю, до́ндеже сотвори́тъ гдⷭ҇ь рꙋко́ю мое́ю, ꙗ҆̀же ᲂу҆ста́ви. |
| 5καὶ ἠγάγοσαν αὐτὴν οἱ θεράποντες Ολοφέρνου εἰς τὴν σκηνήν, καὶ ὕπνωσεν μέχρι μεσούσης τῆς νυκτός· καὶ ἀνέστη πρὸς τὴν ἑωθινὴν φυλακήν. | 5И҆ ведо́ша ю҆̀ ѻ҆́троцы ѻ҆лофе́рнѡвы въ шате́ръ, и҆ спа̀ да́же до полꙋ́нощи: и҆ воста̀ ѡ҆ ᲂу҆́тренней стра́жи |
| 6καὶ ἀπέστειλεν πρὸς Ολοφέρνην λέγουσα Ἐπιταξάτω δὴ ὁ κύριός μου ἐᾶσαι τὴν δούλην σου ἐπὶ προσευχὴν ἐξελθεῖν· | 6и҆ посла̀ ко ѻ҆лофе́рнꙋ, глаго́лющи: да повели́тъ ᲂу҆̀бо господи́нъ мо́й пꙋща́ти рабꙋ̀ твою̀ на моли́твꙋ и҆сходи́ти. |
| 7καὶ προσέταξεν Ολοφέρνης τοῖς σωματοφύλαξιν μὴ διακωλύειν αὐτήν. καὶ παρέμεινεν ἐν τῇ παρεμβολῇ ἡμέρας τρεῖς· καὶ ἐξεπορεύετο κατὰ νύκτα εἰς τὴν φάραγγα Βαιτυλουα καὶ ἐβαπτίζετο ἐν τῇ παρεμβολῇ ἐπὶ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος· | 7И҆ повелѣ̀ ѻ҆лофе́рнъ тѣлохрани́телємъ не возбранѧ́ти є҆́й. И҆ пребы́сть въ полкꙋ̀ дни̑ трѝ: и҆ и҆схожда́ше въ нощѝ въ де́брь ветѷлꙋ́и и҆ ᲂу҆мыва́шесѧ во ѡ҆полче́нїи во и҆сто́чницѣ воды̀, |
| 8καὶ ὡς ἀνέβη, ἐδέετο τοῦ κυρίου θεοῦ Ισραηλ κατευθῦναι τὴν ὁδὸν αὐτῆς εἰς ἀνάστημα τῶν υἱῶν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ· | 8и҆ ꙗ҆́кѡ взы́де, молѧ́шесѧ гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ і҆и҃левꙋ, да ᲂу҆пра́витъ пꙋ́ть є҆ѧ̀ ко возставле́нїю сынѡ́въ люді́й свои́хъ: |
| 9καὶ εἰσπορευομένη καθαρὰ παρέμενεν ἐν τῇ σκηνῇ, μέχρι οὗ προσηνέγκατο τὴν τροφὴν αὐτῆς πρὸς ἑσπέραν. | 9и҆ входѧ́щи чиста̀ пребыва́ше въ шатрѣ̀, доне́лиже приноша́ше пи́щꙋ свою̀ ко ве́черꙋ. |
| 10Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ ἐποίησεν Ολοφέρνης πότον τοῖς δούλοις αὐτοῦ μόνοις καὶ οὐκ ἐκάλεσεν εἰς τὴν κλῆσιν οὐδένα τῶν πρὸς ταῖς χρείαις. | 10И҆ бы́сть въ де́нь четве́ртый, сотворѝ ѻ҆лофе́рнъ пи́ръ рабѡ́мъ свои̑мъ є҆ди̑нымъ, и҆ не призва̀ въ послꙋже́нїе ни є҆ди́нагѡ ѿ сꙋ́щихъ при слꙋ́жбахъ, |
| 11καὶ εἶπεν Βαγώᾳ τῷ εὐνούχῳ, ὃς ἦν ἐφεστηκὼς ἐπὶ πάντων τῶν αὐτοῦ Πεῖσον δὴ πορευθεὶς τὴν γυναῖκα τὴν Εβραίαν, ἥ ἐστιν παρὰ σοί, τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ἡμᾶς καὶ φαγεῖν καὶ πιεῖν μεθ᾿ ἡμῶν· | 11и҆ речѐ вагѡ́ю є҆ѵнꙋ́хꙋ, и҆́же бѧ́ше приста́вникъ над̾ всѣ́ми сꙋ́щими є҆гѡ̀: ше́дъ ᲂу҆̀бо ᲂу҆вѣща́й женꙋ̀ є҆вре́иню, ꙗ҆́же є҆́сть ᲂу҆ тебє̀, є҆́же прїитѝ къ на́мъ и҆ ꙗ҆́сти и҆ пи́ти съ на́ми: |
| 12ἰδοὺ γὰρ αἰσχρὸν τῷ προσώπῳ ἡμῶν εἰ γυναῖκα τοιαύτην παρήσομεν οὐχ ὁμιλήσαντες αὐτῇ· ὅτι ἐὰν ταύτην μὴ ἐπισπασώμεθα, καταγελάσεται ἡμῶν. | 12се́ бо, стꙋ́дно лицꙋ̀ на́шемꙋ, а҆́ще женꙋ̀ сицевꙋ́ю ѡ҆ста́вимъ не бесѣ́довавше съ не́ю, занѐ а҆́ще сеѧ̀ не призове́мъ, посмѣе́тсѧ на́мъ. |
| 13καὶ ἐξῆλθεν Βαγώας ἀπὸ προσώπου Ολοφέρνου καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὴν καὶ εἶπεν Μὴ ὀκνησάτω δὴ ἡ παιδίσκη ἡ καλὴ αὕτη ἐλθοῦσα πρὸς τὸν κύριόν μου δοξασθῆναι κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ πίεσαι μεθ᾿ ἡμῶν εἰς εὐφροσύνην οἶνον καὶ γενηθῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ὡς θυγάτηρ μία τῶν υἱῶν Ασσουρ, αἳ παρεστήκασιν ἐν οἴκῳ Ναβουχοδονοσορ. | 13И҆ и҆зы́де вагѡ́а ѿ лица̀ ѻ҆лофе́рнова и҆ вни́де къ не́й и҆ речѐ: да не ѡ҆блѣни́тсѧ ᲂу҆̀бо ѻ҆трокови́ца до́браѧ сїѧ̀, прише́дши ко господи́нꙋ моемꙋ̀, просла́витисѧ пред̾ лице́мъ є҆гѡ̀ и҆ пи́ти съ на́ми въ весе́лїе вїно̀ и҆ бы́ти въ де́нь се́й, ꙗ҆́кѡ дщѝ є҆ди́на ѿ сынѡ́въ а҆ссꙋ́ровыхъ, ꙗ҆́же предстоѧ́тъ въ домꙋ̀ навꙋходоно́соровѣ. |
| 14καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Ιουδιθ Καὶ τίς εἰμι ἐγὼ ἀντεροῦσα τῷ κυρίῳ μου; ὅτι πᾶν, ὃ ἔσται ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ ἀρεστόν, σπεύσασα ποιήσω, καὶ ἔσται τοῦτό μοι ἀγαλλίαμα ἕως ἡμέρας θανάτου μου. | 14И҆ речѐ къ немꙋ̀ і҆ꙋді́ѳъ: и҆ кто̀ є҆́смь а҆́зъ противоглаго́лющи господи́нꙋ моемꙋ̀; занѐ всѐ, є҆́же бꙋ́детъ пред̾ ѻ҆чесы̀ є҆гѡ̀ ᲂу҆го́дно, потща́вшисѧ сотворю̀, и҆ бꙋ́детъ сїѐ мѝ ра́дованїе да́же до днѐ сме́рти моеѧ̀. |
| 15καὶ διαναστᾶσα ἐκοσμήθη τῷ ἱματισμῷ καὶ παντὶ τῷ κόσμῳ τῷ γυναικείῳ, καὶ προσῆλθεν ἡ δούλη αὐτῆς καὶ ἔστρωσεν αὐτῇ κατέναντι Ολοφέρνου χαμαὶ τὰ κώδια, ἃ ἔλαβεν παρὰ Βαγώου εἰς τὴν καθημερινὴν δίαιταν αὐτῆς εἰς τὸ ἐσθίειν κατακλινομένην ἐπ᾿ αὐτῶν. | 15И҆ воста́вши ᲂу҆краси́сѧ ѡ҆дѣѧ́нїемъ и҆ всѧ́кимъ ᲂу҆краше́нїемъ же́нскимъ: и҆ прїи́де раба̀ є҆ѧ̀ и҆ постла̀ є҆́й пред̾ ѻ҆лофе́рномъ до́лꙋ ковры̀, и҆̀хже взѧ̀ ѿ вагѡ́и ко повседне́вномꙋ ᲂу҆потребле́нїю своемꙋ̀, во є҆́же ꙗ҆́сти возле́гшей на ни́хъ: |
| 16καὶ εἰσελθοῦσα ἀνέπεσεν Ιουδιθ, καὶ ἐξέστη ἡ καρδία Ολοφέρνου ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ ἐσαλεύθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ ἦν κατεπίθυμος σφόδρα τοῦ συγγενέσθαι μετ᾿ αὐτῆς· καὶ ἐτήρει καιρὸν τοῦ ἀπατῆσαι αὐτὴν ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας εἶδεν αὐτήν. | 16и҆ вше́дши возлежѐ і҆ꙋді́ѳъ. И҆ и҆зстꙋпѝ се́рдце ѻ҆лофе́рново ѡ҆ не́й, и҆ подви́жесѧ дꙋша̀ є҆гѡ̀: и҆ бѧ́ше жела́теленъ ѕѣлѡ̀, є҆́же сни́тисѧ съ не́ю, и҆ ᲂу҆смотрева́ше вре́мене, є҆́же ѡ҆больсти́ти ю҆̀, ѿ негѡ́же днѐ ви́дѣ ю҆̀: |
| 17καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν Ολοφέρνης Πίε δὴ καὶ γενήθητι μεθ᾿ ἡμῶν εἰς εὐφροσύνην. | 17и҆ речѐ къ не́й ѻ҆лофе́рнъ: пі́й ᲂу҆̀бо и҆ бꙋ́ди съ на́ми въ весе́лїи. |
| 18καὶ εἶπεν Ιουδιθ Πίομαι δή, κύριε, ὅτι ἐμεγαλύνθη τὸ ζῆν μου ἐν ἐμοὶ σήμερον παρὰ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς γενέσεώς μου. | 18И҆ речѐ і҆ꙋді́ѳъ: бꙋ́дꙋ ᲂу҆̀бо пи́ти, господи́не, ꙗ҆́кѡ возвели́чисѧ живо́тъ мо́й во мнѣ̀ дне́сь па́че всѣ́хъ дні́й рожде́нїѧ моегѡ̀. |
| 19καὶ λαβοῦσα ἔφαγεν καὶ ἔπιεν κατέναντι αὐτοῦ ἃ ἡτοίμασεν ἡ δούλη αὐτῆς. | 19И҆ взе́мши ꙗ҆дѐ и҆ пѝ пред̾ ни́мъ, ꙗ҆̀же ᲂу҆гото́ва раба̀ є҆ѧ̀. |
| 20καὶ ηὐφράνθη Ολοφέρνης ἀπ᾿ αὐτῆς καὶ ἔπιεν οἶνον πολὺν σφόδρα, ὅσον οὐκ ἔπιεν πώποτε ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ἀφ᾿ οὗ ἐγεννήθη. | 20И҆ возвесели́сѧ ѻ҆лофе́рнъ ѡ҆ не́й и҆ пѝ вїна̀ мно́гѡ ѕѣлѡ̀, є҆ли́кѡ не пѝ никогда́же въ де́нь є҆ди́нъ, ѿне́лиже роди́сѧ. |