Ѡ҆сі́а 14
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1ἀφανισθήσεται Σαμάρεια, ὅτι ἀντέστη πρὸς τὸν θεὸν αὐτῆς· ἐν ῥομφαίᾳ πεσοῦνται αὐτοί, καὶ τὰ ὑποτίτθια αὐτῶν ἐδαφισθήσονται, καὶ αἱ ἐν γαστρὶ ἔχουσαι αὐτῶν διαρραγήσονται. | 1Поги́бнетъ самарі́а, ꙗ҆́кѡ сопроти́висѧ и҆ бг҃ꙋ своемꙋ̀: ѻ҆рꙋ́жїемъ падꙋ́тъ са́ми, и҆ младе́нцы и҆́хъ разбїю́тсѧ, и҆ во ᲂу҆тро́бѣ и҆мꙋ́щыѧ и҆́хъ разсѧ́дꙋтсѧ. |
| 2Ἐπιστράφητι, Ισραηλ, πρὸς κύριον τὸν θεόν σου, διότι ἠσθένησας ἐν ταῖς ἀδικίαις σου. | 2Ѡ҆брати́сѧ, і҆и҃лю, ко гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ твоемꙋ̀, занѐ и҆знемо́глъ є҆сѝ въ непра́вдахъ твои́хъ. |
| 3λάβετε μεθ᾿ ἑαυτῶν λόγους καὶ ἐπιστράφητε πρὸς κύριον τὸν θεὸν ὑμῶν· εἴπατε αὐτῷ ὅπως μὴ λάβητε ἀδικίαν καὶ λάβητε ἀγαθά, καὶ ἀνταποδώσομεν καρπὸν χειλέων ἡμῶν. | 3Возми́те съ собо́ю словеса̀ и҆ ѡ҆брати́тесѧ ко гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ ва́шемꙋ, рцы́те є҆мꙋ̀: ( мо́жеши всѧ́къ ѿврещѝ грѣ́хъ: ) ꙗ҆́кѡ да не прїи́мете непра́вды, но да прїи́мете блага̑ѧ, и҆ воздади́мъ пло́дъ ᲂу҆сте́нъ на́шихъ. |
| 4Ασσουρ οὐ μὴ σώσῃ ἡμᾶς, ἐφ᾿ ἵππον οὐκ ἀναβησόμεθα· οὐκέτι μὴ εἴπωμεν Θεοὶ ἡμῶν, τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν ἡμῶν· ὁ ἐν σοὶ ἐλεήσει ὀρφανόν. | 4А҆ссꙋ́ръ не спасе́тъ на́съ, на ко́ни не взы́демъ, ксемꙋ̀ не рече́мъ: |
| 5ἰάσομαι τὰς κατοικίας αὐτῶν, ἀγαπήσω αὐτοὺς ὁμολόγως, ὅτι ἀπέστρεψεν ἡ ὀργή μου ἀπ᾿ αὐτῶν. | 5бо́зи на́ши, дѣла́мъ рꙋ́къ на́шихъ: ꙗ҆́кѡ въ тебѣ̀ поми́лꙋетсѧ сирота̀. И҆сцѣлю̀ селє́нїѧ и҆́хъ, возлюблю̀ ѧ҆̀ ꙗ҆вле́ннѡ, ꙗ҆́кѡ ѿврати́сѧ гнѣ́въ мо́й ѿ ни́хъ. |
| 6ἔσομαι ὡς δρόσος τῷ Ισραηλ, ἀνθήσει ὡς κρίνον καὶ βαλεῖ τὰς ῥίζας αὐτοῦ ὡς ὁ Λίβανος· | 6Бꙋ́дꙋ ꙗ҆́коже роса̀ і҆и҃лю, процвѣте́тъ ꙗ҆́кѡ крі́нъ и҆ простре́тъ коре́нїе своѐ ꙗ҆́коже лїва́нъ. |
| 7πορεύσονται οἱ κλάδοι αὐτοῦ, καὶ ἔσται ὡς ἐλαία κατάκαρπος, καὶ ἡ ὀσφρασία αὐτοῦ ὡς Λιβάνου· | 7По́йдꙋтъ вѣ̑тви є҆гѡ̀, и҆ бꙋ́детъ ꙗ҆́коже ма́слина плодови́та, и҆ ѡ҆бонѧ́нїе є҆гѡ̀ а҆́ки лїва́на: |
| 8ἐπιστρέψουσιν καὶ καθιοῦνται ὑπὸ τὴν σκέπην αὐτοῦ, ζήσονται καὶ μεθυσθήσονται σίτῳ· καὶ ἐξανθήσει ὡς ἄμπελος τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ, ὡς οἶνος Λιβάνου. | 8ѡ҆братѧ́тсѧ и҆ сѧ́дꙋтъ под̾ кро́вомъ є҆гѡ̀, поживꙋ́тъ и҆ ᲂу҆твердѧ́тсѧ пшени́цею, и҆ процвѣте́тъ ꙗ҆́кѡ вїногра́дъ па́мѧть є҆гѡ̀, ꙗ҆́коже вїно̀ лїва́ново. |
| 9τῷ Εφραιμ, τί αὐτῷ ἔτι καὶ εἰδώλοις; ἐγὼ ἐταπείνωσα αὐτόν, καὶ ἐγὼ κατισχύσω αὐτόν· ἐγὼ ὡς ἄρκευθος πυκάζουσα, ἐξ ἐμοῦ ὁ καρπός σου εὕρηται. | 9Є҆фре́мови что̀ є҆мꙋ̀ є҆щѐ и҆ кꙋмі́рѡмъ; а҆́зъ смири́хъ є҆го̀, а҆́зъ и҆ ᲂу҆крѣплю̀ є҆го̀: а҆́ки сме́рчїе ᲂу҆чаще́ное, ѿ менє̀ ѡ҆брѣ́тесѧ пло́дъ тво́й. |
| 10τίς σοφὸς καὶ συνήσει ταῦτα; ἢ συνετὸς καὶ ἐπιγνώσεται αὐτά; διότι εὐθεῖαι αἱ ὁδοὶ τοῦ κυρίου, καὶ δίκαιοι πορεύσονται ἐν αὐταῖς, οἱ δὲ ἀσεβεῖς ἀσθενήσουσιν ἐν αὐταῖς. | 10Кто̀ премꙋ́дръ и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́етъ сїѧ̑; и҆ смы́сленъ, и҆ ᲂу҆вѣ́сть сїѧ̑; ꙗ҆́кѡ пра̑вы пꙋтїѐ гдⷭ҇ни, и҆ првⷣнїи по́йдꙋтъ въ ни́хъ, а҆ нечести́вїи и҆знемо́гꙋтъ въ ни́хъ. |