Варꙋ́хъ 4

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1αὕτη βίβλος τῶν προσταγμάτων τοῦ θεοῦ καὶ νόμος ὑπάρχων εἰς τὸν αἰῶνα· πάντες οἱ κρατοῦντες αὐτῆς εἰς ζωήν, οἱ δὲ καταλείποντες αὐτὴν ἀποθανοῦνται.– 1Сїѧ̀ кни́га повелѣ́нїй бж҃їихъ и҆ зако́нъ сы́й во вѣ́къ: всѝ держа́щїисѧ є҆ѧ̀ въ живо́тъ( вни́дꙋтъ) , ѡ҆ста́вившїи же ю҆̀ ᲂу҆́мрꙋтъ.
2ἐπιστρέφου, Ιακωβ, καὶ ἐπιλαβοῦ αὐτῆς, διόδευσον πρὸς τὴν λάμψιν κατέναντι τοῦ φωτὸς αὐτῆς. 2Ѡ҆брати́сѧ, і҆а́кѡве, и҆ и҆ми́сѧ є҆ѧ̀, ходѝ ко сїѧ́нїю прѧ́мѡ свѣ́та є҆ѧ̀.
3μὴ δῷς ἑτέρῳ τὴν δόξαν σου καὶ τὰ συμφέροντά σοι ἔθνει ἀλλοτρίῳ. 3Не да́ждь и҆но́мꙋ сла́вы твоеѧ̀, и҆ поле́зныхъ тебѣ̀ ꙗ҆зы́кꙋ чꙋжде́мꙋ.
4μακάριοί ἐσμεν, Ισραηλ, ὅτι τὰ ἀρεστὰ τῷ θεῷ ἡμῖν γνωστά ἐστιν. 4Блаже́ни є҆смы̀, і҆и҃лю, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆гѡ́днаѧ бг҃ꙋ на́мъ разꙋ̑мна сꙋ́ть.
5Θαρσεῖτε, λαός μου, μνημόσυνον Ισραηλ. 5Дерза́йте, лю́дїе моѝ, па́мѧть і҆и҃лева.
6ἐπράθητε τοῖς ἔθνεσιν οὐκ εἰς ἀπώλειαν, διὰ δὲ τὸ παροργίσαι ὑμᾶς τὸν θεὸν παρεδόθητε τοῖς ὑπεναντίοις· 6Про́дани бы́сте ꙗ҆зы́кѡмъ не на па́гꙋбꙋ: поне́же разгнѣ́васте бг҃а, пре́дани бы́сте сꙋпоста́тѡмъ,
7παρωξύνατε γὰρ τὸν ποιήσαντα ὑμᾶς θύσαντες δαιμονίοις καὶ οὐ θεῷ. 7преѡгорчи́сте бо сотво́ршаго ва́съ, ( бг҃а вѣ́чнаго, ) поже́рше бѣсѡ́мъ, а҆ не бг҃ꙋ:
8ἐπελάθεσθε δὲ τὸν τροφεύσαντα ὑμᾶς θεὸν αἰώνιον, ἐλυπήσατε δὲ καὶ τὴν ἐκθρέψασαν ὑμᾶς Ιερουσαλημ· 8забы́сте бо гдⷭ҇а пита́ющаго ва́съ, ѡ҆печа́листе же и҆ воспита́вшаго ва́съ і҆ерⷭ҇ли́ма.
9εἶδεν γὰρ τὴν ἐπελθοῦσαν ὑμῖν ὀργὴν παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ εἶπεν Ἀκούσατε, αἱ πάροικοι Σιων, ἐπήγαγέν μοι θεὸς πένθος μέγα· 9Ви́дѣ бо наше́дшїй ва́мъ гнѣ́въ ѿ бг҃а и҆ речѐ: слы́шите, присє́льницы сїѡ̑ни, наведе́ бо мѝ гдⷭ҇ь сѣ́тованїе вели́ко,
10εἶδον γὰρ τὴν αἰχμαλωσίαν τῶν υἱῶν μου καὶ τῶν θυγατέρων, ἣν ἐπήγαγεν αὐτοῖς αἰώνιος· 10ви́дѣхъ бо плѣне́нїе люді́й сынѡ́въ мои́хъ и҆ дще́рей, є҆́же наведѐ и҆̀мъ вѣ́чный.
11ἔθρεψα γὰρ αὐτοὺς μετ᾿ εὐφροσύνης, ἐξαπέστειλα δὲ μετὰ κλαυθμοῦ καὶ πένθους. 11Пита́хъ бо ѧ҆̀ съ весе́лїемъ, и҆спꙋсти́хъ же ѧ҆̀ съ пла́чемъ и҆ рыда́нїемъ.
12μηδεὶς ἐπιχαιρέτω μοι τῇ χήρᾳ καὶ καταλειφθείσῃ ὑπὸ πολλῶν· ἠρημώθην διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν τέκνων μου, διότι ἐξέκλιναν ἐκ νόμου θεοῦ, 12Никто́же да ра́дꙋетсѧ ѡ҆ мнѣ̀ вдови́цѣ и҆ ѡ҆ста́вленнѣй ѿ мно́гихъ, ѡ҆пꙋстѣ́хъ за грѣхѝ ча̑дъ мои́хъ, поне́же ᲂу҆клони́шасѧ ѿ зако́на бж҃їѧ,
13δικαιώματα δὲ αὐτοῦ οὐκ ἔγνωσαν οὐδὲ ἐπορεύθησαν ὁδοῖς ἐντολῶν θεοῦ οὐδὲ τρίβους παιδείας ἐν δικαιοσύνῃ αὐτοῦ ἐπέβησαν. 13и҆ ѡ҆правда́нїй є҆гѡ̀ не позна́ша, и҆ не ходи́ша въ пꙋте́хъ за́повѣдїй бж҃їихъ, нижѐ стезьмѝ наказа́нїѧ въ пра́вдѣ є҆гѡ̀ стꙋпа́ша.
14ἐλθάτωσαν αἱ πάροικοι Σιων, καὶ μνήσθητε τὴν αἰχμαλωσίαν τῶν υἱῶν μου καὶ θυγατέρων, ἣν ἐπήγαγεν αὐτοῖς αἰώνιος· 14Да прїи́дꙋтъ ѡ҆кре́стнїи сїѡ̑ни, и҆ помѧни́те плѣне́нїе сынѡ́въ мои́хъ и҆ дще́рей, є҆́же наведѐ и҆̀мъ вѣ́чный:
15ἐπήγαγεν γὰρ ἐπ᾿ αὐτοὺς ἔθνος μακρόθεν, ἔθνος ἀναιδὲς καὶ ἀλλόγλωσσον, οἳ οὐκ ᾐσχύνθησαν πρεσβύτην οὐδὲ παιδίον ἠλέησαν 15наведе́ бо на нѧ̀ ꙗ҆зы́къ и҆здале́ча, ꙗ҆зы́къ безстꙋ́дный и҆ и҆ноѧзы́чный:
16καὶ ἀπήγαγον τοὺς ἀγαπητοὺς τῆς χήρας καὶ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τὴν μόνην ἠρήμωσαν. 16поне́же не ᲂу҆срами́шасѧ ста́рца, ни поми́ловаша ѻ҆троча́те, и҆ ѿведо́ша любе́зныхъ вдови́чихъ, и҆ ѿ дще́рей є҆ди́нꙋ ѡ҆пꙋстоши́ша.
17ἐγὼ δὲ τί δυνατὴ βοηθῆσαι ὑμῖν; 17А҆́зъ же ка́кѡ мо́щенъ помощѝ ва́мъ;
18 γὰρ ἐπαγαγὼν τὰ κακὰ ὑμῖν ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ὑμῶν. 18Наведы́й бо ва́мъ ѕла̑ѧ и҆зба́витъ ва́съ ѿ рꙋкѝ вра̑гъ ва́шихъ.
19βαδίζετε, τέκνα, βαδίζετε, ἐγὼ γὰρ κατελείφθην ἔρημος· 19И҆ди́те, ча̑да, и҆ди́те: а҆́зъ бо ѡ҆ста́хсѧ пꙋста̀,
20ἐξεδυσάμην τὴν στολὴν τῆς εἰρήνης, ἐνεδυσάμην δὲ σάκκον τῆς δεήσεώς μου, κεκράξομαι πρὸς τὸν αἰώνιον ἐν ταῖς ἡμέραις μου.– 20совлеко́хсѧ ри́зы ми́рныѧ, ѡ҆блеко́хсѧ же во вре́тище моле́нїѧ моегѡ̀: возопїю̀ къ вѣ́чномꙋ во дни̑ моѧ̑.
21θαρσεῖτε, τέκνα, βοήσατε πρὸς τὸν θεόν, καὶ ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ δυναστείας, ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν. 21Дерза́йте, ча̑да, возопі́йте къ бг҃ꙋ, и҆ и҆зба́витъ ва́съ ѿ наси́лїѧ рꙋкѝ вра́жїѧ.
22ἐγὼ γὰρ ἤλπισα ἐπὶ τῷ αἰωνίῳ τὴν σωτηρίαν ὑμῶν, καὶ ἦλθέν μοι χαρὰ παρὰ τοῦ ἁγίου ἐπὶ τῇ ἐλεημοσύνῃ, ἥξει ὑμῖν ἐν τάχει παρὰ τοῦ αἰωνίου σωτῆρος ὑμῶν. 22А҆́зъ бо( и҆спе́рва) надѣ́ѧхсѧ на вѣ́чнаго ѡ҆ спасе́нїи ва́шемъ: и҆ прїи́де мѝ ра́дость ѿ ст҃а́гѡ въ поми́лованїи, є҆́же прїи́детъ ва́мъ вско́рѣ ѿ вѣ́чнагѡ сп҃са на́шегѡ.
23ἐξέπεμψα γὰρ ὑμᾶς μετὰ πένθους καὶ κλαυθμοῦ, ἀποδώσει δέ μοι θεὸς ὑμᾶς μετὰ χαρμοσύνης καὶ εὐφροσύνης εἰς τὸν αἰῶνα. 23И҆спꙋсти́хъ бо ва́съ съ рыда́нїемъ и҆ пла́чемъ, ѿда́стъ же мѝ бг҃ъ ва́съ съ ра́достїю и҆ весе́лїемъ въ вѣ́къ.
24ὥσπερ γὰρ νῦν ἑωράκασιν αἱ πάροικοι Σιων τὴν ὑμετέραν αἰχμαλωσίαν, οὕτως ὄψονται ἐν τάχει τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ ὑμῶν σωτηρίαν, ἐπελεύσεται ὑμῖν μετὰ δόξης μεγάλης καὶ λαμπρότητος τοῦ αἰωνίου. 24Ꙗ҆́коже бо нн҃ѣ ви́дѣша присє́льницы сїѡ̑ни ва́ше плѣне́нїе( ѿ бг҃а) , та́кожде ᲂу҆́зрѧтъ вско́рѣ сп҃се́нїе ва́ше ѿ бг҃а, є҆́же прїи́детъ ва́мъ со сла́вою вели́кою и҆ со ѡ҆свѣще́нїемъ вѣ́чнагѡ.
25τέκνα, μακροθυμήσατε τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ ἐπελθοῦσαν ὑμῖν ὀργήν· κατεδίωξέν σε ἐχθρός σου, καὶ ὄψει αὐτοῦ τὴν ἀπώλειαν ἐν τάχει καὶ ἐπὶ τραχήλους αὐτῶν ἐπιβήσῃ. 25Ча̑да, долготерпи́те и҆́же ѿ бг҃а наше́дшїй ва́мъ гнѣ́въ, гони́лъ бо тѧ̀ вра́гъ тво́й, и҆ ᲂу҆́зриши па́гꙋбꙋ є҆гѡ̀ вско́рѣ и҆ на вы́ю є҆гѡ̀ настꙋ́пиши.
26οἱ τρυφεροί μου ἐπορεύθησαν ὁδοὺς τραχείας, ἤρθησαν ὡς ποίμνιον ἡρπασμένον ὑπὸ ἐχθρῶν.– 26Младі́и моѝ ходи́ша въ пꙋти̑ же́стѡки, восхище́ни сꙋ́ть, ꙗ҆́коже ста́до похище́но врага́ми.
27θαρσήσατε, τέκνα, καὶ βοήσατε πρὸς τὸν θεόν, ἔσται γὰρ ὑμῶν ὑπὸ τοῦ ἐπάγοντος μνεία. 27Дерза́йте, ча̑да, и҆ возопі́йте къ бг҃ꙋ, бꙋ́детъ бо ва́мъ ѿ наве́дшагѡ па́мѧть.
28ὥσπερ γὰρ ἐγένετο διάνοια ὑμῶν εἰς τὸ πλανηθῆναι ἀπὸ τοῦ θεοῦ, δεκαπλασιάσατε ἐπιστραφέντες ζητῆσαι αὐτόν. 28Ꙗ҆́коже бо бы́сть ᲂу҆́мъ ва́шъ заблꙋди́ти ва́мъ ѿ бг҃а, та́кѡ нн҃ѣ десѧти́жды ᲂу҆сꙋгꙋби́те ѡ҆брати́вшесѧ взыска́ти є҆го̀:
29 γὰρ ἐπαγαγὼν ὑμῖν τὰ κακὰ ἐπάξει ὑμῖν τὴν αἰώνιον εὐφροσύνην μετὰ τῆς σωτηρίας ὑμῶν. 29наведы́й бо ва́мъ ѕла̑ѧ наведе́тъ ва́мъ вѣ́чное весе́лїе со сп҃се́нїемъ ва́шимъ.
30Θάρσει, Ιερουσαλημ, παρακαλέσει σε ὀνομάσας σε. 30Дерза́й, і҆ерⷭ҇ли́ме, ᲂу҆тѣ́шитъ тѧ̀ нарекі́й тебѐ.
31δείλαιοι οἱ σὲ κακώσαντες καὶ ἐπιχαρέντες τῇ σῇ πτώσει, 31Ѡ҆каѧ́нни ѡ҆ѕло́бившїи тѧ̀ и҆ ра́довавшїисѧ ѡ҆ паде́нїи твое́мъ, ( мще́нїе бꙋ́детъ над̾ ни́ми) .
32δείλαιαι αἱ πόλεις αἷς ἐδούλευσαν τὰ τέκνα σου, δειλαία δεξαμένη τοὺς υἱούς σου. 32Ѡ҆каѧ́нни гра́ди, и҆̀мже порабо́таша ча̑да твоѧ̑, ѡ҆каѧ́нна прїи́мшаѧ сы́ны твоѧ̑.
33ὥσπερ γὰρ ἐχάρη ἐπὶ τῇ σῇ πτώσει καὶ εὐφράνθη ἐπὶ τῷ πτώματί σου, οὕτως λυπηθήσεται ἐπὶ τῇ ἑαυτῆς ἐρημίᾳ. 33Ꙗ҆́коже бо пора́довасѧ ѡ҆ твое́мъ паде́нїи и҆ возвесели́сѧ ѡ҆ разоре́нїи твое́мъ, та́кожде ѡ҆печа́литсѧ ѡ҆ свое́мъ запꙋстѣ́нїи.
34καὶ περιελῶ αὐτῆς τὸ ἀγαλλίαμα τῆς πολυοχλίας, καὶ τὸ ἀγαυρίαμα αὐτῆς ἔσται εἰς πένθος. 34И҆ ѿсѣкꙋ̀ ѿ неѧ̀ весе́лїе многонаро́дства, и҆ велича́нїе є҆ѧ̀ бꙋ́детъ въ рыда́нїе.
35πῦρ γὰρ ἐπελεύσεται αὐτῇ παρὰ τοῦ αἰωνίου εἰς ἡμέρας μακράς, καὶ κατοικηθήσεται ὑπὸ δαιμονίων τὸν πλείονα χρόνον.– 35Ѻ҆́гнь и҆ на́йдетъ на ню̀ ѿ вѣ́чнагѡ во дни̑ мнѡ́ги, и҆ насели́тсѧ бѣ́сами на мно́жайшее вре́мѧ.
36περίβλεψαι πρὸς ἀνατολάς, Ιερουσαλημ, καὶ ἰδὲ τὴν εὐφροσύνην τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ σοι ἐρχομένην. 36Воззрѝ на восто́къ, і҆ерⷭ҇ли́ме, и҆ ви́ждь весе́лїе грѧдꙋ́щее тебѣ̀ ѿ бг҃а.
37ἰδοὺ ἔρχονται οἱ υἱοί σου, οὓς ἐξαπέστειλας, ἔρχονται συνηγμένοι ἀπ᾿ ἀνατολῶν ἕως δυσμῶν τῷ ῥήματι τοῦ ἁγίου χαίροντες τῇ τοῦ θεοῦ δόξῃ.– 37Сѐ, грѧдꙋ́тъ сы́нове твоѝ, и҆̀хже и҆спꙋсти́лъ є҆сѝ, грѧдꙋ́тъ со́брани ѿ востѡ́къ да́же до за̑падъ сло́вомъ ст҃а́гѡ, ра́дꙋющесѧ ѡ҆ сла́вѣ бж҃їей.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms