I εἴσω, ион. и староатт. ἔσω adv. 1) внутрь (πεσεῖν
Hom.; ἔξωθεν εἴ. φέρειν
Aesch.; στείχειν
Soph.; ἡγεῖσθαι
Xen.; στρέφειν
Plat.; ῥεῖν
Arst.);
2) внутри (ξυνοικεῖν
Soph.; τὰ εἴ. νενοσηκότα σώματα
Plat.): ὁ εἴ. (ἔ.)
Thuc.,
Arst.; внутренний.
II εἴσω, ион. и староатт. ἔσω в знач. praep. cum gen. et acc. 1) в, внутрь (ἡγεῖσθαι πόλιν εἴ.
и βήμεναι δώματος εἴ.
Hom.);
2) в, внутри (μένειν εἴ. δόμων
Aesch.): εἴ. ξίφους
Eur. в пределах досягаемости меча.
III εἴσω τό
и τά
indecl. внутренняя часть, глубина (τὸ εἴ. τοῦ οὐρανοῦ
Plat.; τὰ εἴ. τῶν ὅρων
Arst.).