Мїхе́й 5
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Καὶ σύ, Βηθλεεμ οἶκος τοῦ Εφραθα, ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ιουδα· ἐκ σοῦ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα ἐν τῷ Ισραηλ, καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος. | 1Нн҃ѣ ѡ҆гради́тсѧ дщѝ є҆фре́мова ѡ҆гражде́нїемъ, ра́ть ᲂу҆чинѝ на вы̀, жезло́мъ поразѧ́тъ ѡ҆ че́люсть племе́нъ і҆и҃левыхъ. |
| 2διὰ τοῦτο δώσει αὐτοὺς ἕως καιροῦ τικτούσης τέξεται, καὶ οἱ ἐπίλοιποι τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ. | 2И҆ ты̀, виѳлее́ме, до́ме є҆фра́ѳовъ, є҆да̀ ма́лъ є҆сѝ, є҆́же бы́ти въ ты́сѧщахъ і҆ꙋ́диныхъ; и҆з̾ тебє́ бо мнѣ̀ и҆зы́детъ старѣ́йшина, є҆́же бы́ти въ кнѧ́зѧ во і҆и҃ли, и҆схо́ди же є҆гѡ̀ и҆з̾ нача́ла ѿ дні́й вѣ́ка. |
| 3καὶ στήσεται καὶ ὄψεται καὶ ποιμανεῖ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν ἰσχύι κυρίου, καὶ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ ὀνόματος κυρίου τοῦ θεοῦ αὐτῶν ὑπάρξουσιν· διότι νῦν μεγαλυνθήσεται ἕως ἄκρων τῆς γῆς. | 3Сегѡ̀ ра́ди да́стъ ѧ҆̀, до вре́мене ражда́ющїѧ породи́тъ, и҆ про́чїи ѿ бра́тїи и҆́хъ ѡ҆братѧ́тсѧ къ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ. |
| 4καὶ ἔσται αὕτη εἰρήνη· ὅταν Ἀσσύριος ἐπέλθῃ ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν καὶ ὅταν ἐπιβῇ ἐπὶ τὴν χώραν ὑμῶν, καὶ ἐπεγερθήσονται ἐπ᾿ αὐτὸν ἑπτὰ ποιμένες καὶ ὀκτὼ δήγματα ἀνθρώπων· | 4И҆ ста́нетъ, и҆ ᲂу҆́зритъ, и҆ ᲂу҆пасе́тъ па́ствꙋ свою̀ крѣ́постїю гдⷭ҇ь, и҆ въ сла́вѣ и҆́мене гдⷭ҇а бг҃а своегѡ̀ пребꙋ́дꙋтъ: занѐ нн҃ѣ возвели́читсѧ да́же до конє́цъ землѝ. |
| 5καὶ ποιμανοῦσιν τὸν Ασσουρ ἐν ῥομφαίᾳ καὶ τὴν γῆν τοῦ Νεβρωδ ἐν τῇ τάφρῳ αὐτῆς· καὶ ῥύσεται ἐκ τοῦ Ασσουρ, ὅταν ἐπέλθῃ ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν καὶ ὅταν ἐπιβῇ ἐπὶ τὰ ὅρια ὑμῶν. | 5И҆ бꙋ́детъ се́й ми́ръ, є҆гда̀ а҆ссꙋ́ръ прїи́детъ на зе́млю ва́шꙋ, и҆ є҆гда̀ взы́детъ на странꙋ̀ ва́шꙋ, и҆ воста́нꙋтъ на́нь се́дмь па́стырей и҆ ѻ҆́смь ꙗ҆́звъ человѣ́ческихъ, |
| 6καὶ ἔσται τὸ ὑπόλειμμα τοῦ Ιακωβ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν μέσῳ λαῶν πολλῶν ὡς δρόσος παρὰ κυρίου πίπτουσα καὶ ὡς ἄρνες ἐπὶ ἄγρωστιν, ὅπως μὴ συναχθῇ μηδεὶς μηδὲ ὑποστῇ ἐν υἱοῖς ἀνθρώπων. | 6и҆ ᲂу҆пасꙋ́тъ а҆ссꙋ́ра ѻ҆рꙋ́жїемъ и҆ зе́млю неврѡ́довꙋ ко́пїѧми є҆ѧ̀, и҆ и҆зба́витъ ѿ а҆ссꙋ́ра, є҆гда̀ прїи́детъ на зе́млю ва́шꙋ и҆ є҆гда̀ встꙋ́питъ на предѣ́лы ва́шѧ. |
| 7καὶ ἔσται τὸ ὑπόλειμμα τοῦ Ιακωβ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν μέσῳ λαῶν πολλῶν ὡς λέων ἐν κτήνεσιν ἐν τῷ δρυμῷ καὶ ὡς σκύμνος ἐν ποιμνίοις προβάτων, ὃν τρόπον ὅταν διέλθῃ καὶ διαστείλας ἁρπάσῃ καὶ μὴ ᾖ ὁ ἐξαιρούμενος. | 7И҆ бꙋ́детъ ѡ҆ста́нокъ і҆а́кѡвль въ ꙗ҆зы́цѣхъ средѣ̀ люді́й мно́гихъ, а҆́ки роса̀ ѿ гдⷭ҇а па́дающи и҆ ꙗ҆́кѡ а҆́гнцы на ѕла́цѣ, ꙗ҆́кѡ да не собере́тсѧ ни є҆ди́нъ, нижѐ постои́тъ въ сынѣ́хъ человѣ́ческихъ. |
| 8ὑψωθήσεται ἡ χείρ σου ἐπὶ τοὺς θλίβοντάς σε, καὶ πάντες οἱ ἐχθροί σου ἐξολεθρευθήσονται. | 8И҆ бꙋ́детъ ѡ҆ста́нокъ і҆а́кѡвль въ ꙗ҆зы́цѣхъ средѣ̀ люді́й мно́гихъ, а҆́ки ле́въ въ скотѣ́хъ въ дꙋбра́вѣ и҆ ꙗ҆́кѡ льви́чищь въ ста́дѣхъ ѻ҆́вчихъ, ꙗ҆́коже є҆гда̀ про́йдетъ, и҆ ѿлꙋчи́въ восхи́титъ, и҆ не бꙋ́детъ и҆з̾има́ющагѡ. |
| 9Καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, λέγει κύριος, ἐξολεθρεύσω τοὺς ἵππους σου ἐκ μέσου σου καὶ ἀπολῶ τὰ ἅρματά σου | 9Вознесе́тсѧ рꙋка̀ твоѧ̀ на ѡ҆скорблѧ́ющыѧ тѧ̀, и҆ всѝ вразѝ твоѝ потребѧ́тсѧ. |
| 10καὶ ἐξολεθρεύσω τὰς πόλεις τῆς γῆς σου καὶ ἐξαρῶ πάντα τὰ ὀχυρώματά σου· | 10И҆ бꙋ́детъ въ то́й де́нь, гл҃етъ гдⷭ҇ь, потреблю̀ ко́ни твоѧ̑ и҆з̾ среды̀ твоеѧ̀ и҆ погꙋблю̀ колєсни́цы твоѧ̑, |
| 11καὶ ἐξαρῶ τὰ φάρμακά σου ἐκ τῶν χειρῶν σου, καὶ ἀποφθεγγόμενοι οὐκ ἔσονται ἐν σοί· | 11и҆ потреблю̀ гра́ды землѝ твоеѧ̀ и҆ разве́ргꙋ всѧ̑ тверды̑ни твоѧ̑, |
| 12καὶ ἐξολεθρεύσω τὰ γλυπτά σου καὶ τὰς στήλας σου ἐκ μέσου σου, καὶ οὐκέτι μὴ προσκυνήσῃς τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου· | 12и҆ ѿве́ргꙋ волхвова̑нїѧ твоѧ̑ ѿ рꙋкꙋ̀ твоє́ю, и҆ волхвꙋ́ющїи не бꙋ́дꙋтъ въ тебѣ̀: |
| 13καὶ ἐκκόψω τὰ ἄλση σου ἐκ μέσου σου καὶ ἀφανιῶ τὰς πόλεις σου· | 13и҆ потреблю̀ и҆зва̑ѧннаѧ твоѧ̑ и҆ кꙋмі́ры твоѧ̑ и҆з̾ среды̀ тебє̀, и҆ посе́мъ да не поклони́шисѧ дѣлѡ́мъ рꙋ́къ твои́хъ: |
| 14καὶ ποιήσω ἐν ὀργῇ καὶ ἐν θυμῷ ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ εἰσήκουσαν. | 14и҆ посѣкꙋ̀ дꙋбра̑вы ѿ среды̀ тебє̀ и҆ погꙋблю̀ гра́ды твоѧ̑: |
| 15и҆ сотворю̀ со гнѣ́вомъ и҆ съ ꙗ҆́ростїю ме́сть ꙗ҆зы́кѡмъ, поне́же не послꙋ́шаша менѐ. |