Малахі́а 3

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου, καὶ ἐξαίφνης ἥξει εἰς τὸν ναὸν ἑαυτοῦ κύριος, ὃν ὑμεῖς ζητεῖτε, καὶ ἄγγελος τῆς διαθήκης, ὃν ὑμεῖς θέλετε· ἰδοὺ ἔρχεται, λέγει κύριος παντοκράτωρ. 1Сѐ, а҆́зъ посыла́ю а҆́гг҃ла моего̀, и҆ при́зритъ на пꙋ́ть пред̾ лице́мъ мои́мъ: и҆ внеза́пꙋ прїи́детъ въ це́рковь свою̀ гдⷭ҇ь, є҆го́же вы̀ и҆́щете, и҆ а҆́гг҃лъ завѣ́та, є҆го́же вы̀ хо́щете: сѐ, грѧде́тъ, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель.
2καὶ τίς ὑπομενεῖ ἡμέραν εἰσόδου αὐτοῦ; τίς ὑποστήσεται ἐν τῇ ὀπτασίᾳ αὐτοῦ; διότι αὐτὸς εἰσπορεύεται ὡς πῦρ χωνευτηρίου καὶ ὡς πόα πλυνόντων. 2И҆ кто̀ стерпи́тъ де́нь прише́ствїѧ є҆гѡ̀; и҆ кто̀ постои́тъ въ видѣ́нїи є҆гѡ̀; занѐ то́й вхо́дитъ ꙗ҆́кѡ ѻ҆́гнь горни́ла и҆ ꙗ҆́кѡ мы́ло перꙋ́щихъ.
3καὶ καθιεῖται χωνεύων καὶ καθαρίζων ὡς τὸ ἀργύριον καὶ ὡς τὸ χρυσίον· καὶ καθαρίσει τοὺς υἱοὺς Λευι καὶ χεεῖ αὐτοὺς ὡς τὸ χρυσίον καὶ ὡς τὸ ἀργύριον· καὶ ἔσονται τῷ κυρίῳ προσάγοντες θυσίαν ἐν δικαιοσύνῃ. 3И҆ сѧ́детъ разварѧ́ѧ и҆ ѡ҆чища́ѧ ꙗ҆́кѡ сребро̀ и҆ ꙗ҆́кѡ зла́то, и҆ ѡ҆чⷭ҇титъ сы́ны леѵі̑ины, и҆ прелїе́тъ ѧ҆̀ ꙗ҆́кѡ зла́то и҆ ꙗ҆́кѡ сребро̀: и҆ бꙋ́дꙋтъ гдⷭ҇еви приносѧ́ще же́ртвꙋ въ пра́вдѣ.
4καὶ ἀρέσει τῷ κυρίῳ θυσία Ιουδα καὶ Ιερουσαλημ καθὼς αἱ ἡμέραι τοῦ αἰῶνος καὶ καθὼς τὰ ἔτη τὰ ἔμπροσθεν. 4И҆ ᲂу҆го́дна бꙋ́детъ гдⷭ҇еви же́ртва і҆ꙋ́дова и҆ і҆ерⷭ҇ли́млѧ, ꙗ҆́коже дні́е вѣ́ка и҆ ꙗ҆́коже лѣ̑та прє́жднѧѧ.
5καὶ προσάξω πρὸς ὑμᾶς ἐν κρίσει καὶ ἔσομαι μάρτυς ταχὺς ἐπὶ τὰς φαρμακοὺς καὶ ἐπὶ τὰς μοιχαλίδας καὶ ἐπὶ τοὺς ὀμνύοντας τῷ ὀνόματί μου ἐπὶ ψεύδει καὶ ἐπὶ τοὺς ἀποστεροῦντας μισθὸν μισθωτοῦ καὶ τοὺς καταδυναστεύοντας χήραν καὶ τοὺς κονδυλίζοντας ὀρφανοὺς καὶ τοὺς ἐκκλίνοντας κρίσιν προσηλύτου καὶ τοὺς μὴ φοβουμένους με, λέγει κύριος παντοκράτωρ. 5И҆ прїидꙋ̀ къ ва́мъ съ сꙋдо́мъ, и҆ бꙋ́дꙋ свидѣ́тель ско́ръ на чародѣ̑и и҆ на прелюбодѣ̑йцы, и҆ на кленꙋ́щыѧсѧ и҆́менемъ мои́мъ во лжꙋ̀ и҆ на лиша́ющыѧ мзды̀ нае́мника, и҆ на наси́льствꙋющыѧ вдови́цъ и҆ пха́ющыѧ си̑рыѧ, и҆ на ᲂу҆кланѧ́ющыѧ сꙋ́дъ прише́льца и҆ на небоѧ́щыѧсѧ менє̀, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель:
6Διότι ἐγὼ κύριος θεὸς ὑμῶν, καὶ οὐκ ἠλλοίωμαι· καὶ ὑμεῖς, υἱοὶ Ιακωβ, οὐκ ἀπέχεσθε 6занѐ а҆́зъ гдⷭ҇ь бг҃ъ ва́шъ, и҆ не и҆змѣнѧ́юсѧ, и҆ вы̀ сы́нове і҆а̑кѡвли не ᲂу҆далѧ́етесѧ ѿ грѣ̑хъ ѻ҆тє́цъ ва́шихъ.
7ἀπὸ τῶν ἀδικιῶν τῶν πατέρων ὑμῶν, ἐξεκλίνατε νόμιμά μου καὶ οὐκ ἐφυλάξασθε. ἐπιστρέψατε πρός με, καὶ ἐπιστραφήσομαι πρὸς ὑμᾶς, λέγει κύριος παντοκράτωρ. καὶ εἴπατε Ἐν τίνι ἐπιστρέψωμεν; 7Оу҆клони́стесѧ ѿ зако́нѡвъ мои́хъ и҆ не сохрани́сте: ѡ҆брати́тесѧ ко мнѣ̀, и҆ ѡ҆бращꙋ́сѧ къ ва́мъ, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель. И҆ рѣ́сте: въ чесо́мъ ѡ҆брати́мсѧ;
8εἰ πτερνιεῖ ἄνθρωπος θεόν; διότι ὑμεῖς πτερνίζετέ με. καὶ ἐρεῖτε Ἐν τίνι ἐπτερνίκαμέν σε; ὅτι τὰ ἐπιδέκατα καὶ αἱ ἀπαρχαὶ μεθ᾿ ὑμῶν εἰσιν· 8Є҆да̀ ѡ҆больсти́тъ человѣ́къ бг҃а; занѐ вы̀ ѡ҆больща́ете мѧ̀. И҆ рѣ́сте: въ чесо́мъ ѡ҆больсти́хомъ тѧ̀; Ꙗ҆́кѡ десѧти̑ны и҆ нача́тцы съ ва́ми сꙋ́ть.
9καὶ ἀποβλέποντες ὑμεῖς ἀποβλέπετε, καὶ ἐμὲ ὑμεῖς πτερνίζετε· τὸ ἔθνος συνετελέσθη. 9И҆ взира́юще вы̀ взира́ете, и҆ менѐ вы̀ ѡ҆больща́ете.
10καὶ εἰσηνέγκατε πάντα τὰ ἐκφόρια εἰς τοὺς θησαυρούς, καὶ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ἔσται διαρπαγὴ αὐτοῦ. ἐπισκέψασθε δὴ ἐν τούτῳ, λέγει κύριος παντοκράτωρ, ἐὰν μὴ ἀνοίξω ὑμῖν τοὺς καταρράκτας τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐκχεῶ ὑμῖν τὴν εὐλογίαν μου ἕως τοῦ ἱκανωθῆναι· 10Лѣ́то сконча́сѧ, и҆ внесо́сте всѧ̑ плоды̀ въ сокрѡ́вища, и҆ бꙋ́детъ расхище́нїе є҆гѡ̀ въ домꙋ̀ є҆гѡ̀: ѡ҆брати́тесѧ ᲂу҆̀бо ѡ҆ се́мъ, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель: а҆́ще не ѿве́рзꙋ ва́мъ хлѧ́бїй небе́сныхъ и҆ и҆злїю̀ ва́мъ блгⷭ҇ве́нїе моѐ, до́ндеже ᲂу҆довлите́сѧ:
11καὶ διαστελῶ ὑμῖν εἰς βρῶσιν καὶ οὐ μὴ διαφθείρω ὑμῶν τὸν καρπὸν τῆς γῆς, καὶ οὐ μὴ ἀσθενήσῃ ὑμῶν ἄμπελος ἐν τῷ ἀγρῷ, λέγει κύριος παντοκράτωρ. 11и҆ раздѣлю̀ ва́мъ въ бра́шно, и҆ не и҆́мамъ и҆стли́ти ва́мъ плодѡ́въ земны́хъ, и҆ не и҆знемо́жетъ ва́шъ вїногра́дъ на селѣ̀, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель:
12καὶ μακαριοῦσιν ὑμᾶς πάντα τὰ ἔθνη, διότι ἔσεσθε ὑμεῖς γῆ θελητή, λέγει κύριος παντοκράτωρ. 12и҆ ᲂу҆блажа́тъ вы̀ всѝ ꙗ҆зы́цы, занѐ бꙋ́дете вы̀ землѧ̀ пожела́ннаѧ, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель.
13Ἐβαρύνατε ἐπ᾿ ἐμὲ τοὺς λόγους ὑμῶν, λέγει κύριος, καὶ εἴπατε Ἐν τίνι κατελαλήσαμεν κατὰ σοῦ; 13Ѡ҆тѧготи́сте на мѧ̀ словеса̀ ва̑ша, гл҃етъ гдⷭ҇ь( вседержи́тель) . И҆ рѣ́сте: ѡ҆ че́мъ клевета́хомъ на тѧ̀;
14εἴπατε Μάταιος δουλεύων θεῷ, καὶ τί πλέον ὅτι ἐφυλάξαμεν τὰ φυλάγματα αὐτοῦ καὶ διότι ἐπορεύθημεν ἱκέται πρὸ προσώπου κυρίου παντοκράτορος; 14Рѣ́сте: сꙋ́етенъ рабо́таѧй бг҃ꙋ, и҆ что̀ бо́лѣе, ꙗ҆́кѡ сохрани́хомъ хранє́нїѧ є҆гѡ̀ и҆ ꙗ҆́кѡ и҆до́хомъ моли́твєнницы пред̾ лице́мъ гдⷭ҇а вседержи́телѧ;
15καὶ νῦν ἡμεῖς μακαρίζομεν ἀλλοτρίους, καὶ ἀνοικοδομοῦνται πάντες ποιοῦντες ἄνομα καὶ ἀντέστησαν θεῷ καὶ ἐσώθησαν. 15и҆ нн҃ѣ мы̀ блажи́мъ чꙋжди́хъ, и҆ созида́ютсѧ всѝ творѧ́щїи беззакѡ́ннаѧ, сопроти́вишасѧ бг҃ови и҆ спасо́шасѧ.
16Ταῦτα κατελάλησαν οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον, ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ· καὶ προσέσχεν κύριος καὶ εἰσήκουσεν καὶ ἔγραψεν βιβλίον μνημοσύνου ἐνώπιον αὐτοῦ τοῖς φοβουμένοις τὸν κύριον καὶ εὐλαβουμένοις τὸ ὄνομα αὐτοῦ. 16Сїѧ̑ реко́ша боѧ́щїисѧ гдⷭ҇а, кі́йждо ко и҆́скреннемꙋ своемꙋ̀: и҆ внѧ́тъ гдⷭ҇ь, и҆ ᲂу҆слы́ша, и҆ написа̀ кни́гꙋ па́мѧти пред̾ собо́ю боѧ́щымсѧ гдⷭ҇а и҆ благоговѣ́ющымъ и҆́мѧ є҆гѡ̀.
17καὶ ἔσονταί μοι, λέγει κύριος παντοκράτωρ, εἰς ἡμέραν, ἣν ἐγὼ ποιῶ εἰς περιποίησιν, καὶ αἱρετιῶ αὐτοὺς ὃν τρόπον αἱρετίζει ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν δουλεύοντα αὐτῷ. 17И҆ бꙋ́дꙋтъ мѝ, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель, въ де́нь, є҆го́же а҆́зъ творю̀ въ снабдѣ́нїе, и҆ и҆зберꙋ̀ ѧ҆̀, и҆́мже ѡ҆́бразомъ и҆збира́етъ человѣ́къ сы́на своего̀( до́брѣ) рабо́тающа є҆мꙋ̀.
18καὶ ἐπιστραφήσεσθε καὶ ὄψεσθε ἀνὰ μέσον δικαίου καὶ ἀνὰ μέσον ἀνόμου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ δουλεύοντος θεῷ καὶ τοῦ μὴ δουλεύοντος. 18И҆ ѡ҆братите́сѧ и҆ ᲂу҆ви́дите междꙋ̀ првⷣнымъ и҆ междꙋ̀ беззако́ннымъ, и҆ междꙋ̀ слꙋжа́щимъ бг҃ови и҆ не слꙋжа́щимъ є҆мꙋ̀.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms