Малахі́а 2

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Καὶ νῦν ἐντολὴ αὕτη πρὸς ὑμᾶς, οἱ ἱερεῖς· 1И҆ нн҃ѣ за́повѣдь сїѧ̀ къ ва́мъ, свѧще́нницы:
2ἐὰν μὴ ἀκούσητε, καὶ ἐὰν μὴ θῆσθε εἰς τὴν καρδίαν ὑμῶν τοῦ δοῦναι δόξαν τῷ ὀνόματί μου, λέγει κύριος παντοκράτωρ, καὶ ἐξαποστελῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς τὴν κατάραν καὶ ἐπικαταράσομαι τὴν εὐλογίαν ὑμῶν καὶ καταράσομαι αὐτήν· καὶ διασκεδάσω τὴν εὐλογίαν ὑμῶν, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν, ὅτι ὑμεῖς οὐ τίθεσθε εἰς τὴν καρδίαν ὑμῶν. 2а҆́ще не ᲂу҆слы́шите и҆ а҆́ще не положитѐ на сердца́хъ ва́шихъ, є҆́же да́ти сла́вꙋ и҆́мени моемꙋ̀, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель, то̀ послю̀ на вы̀ клѧ́твꙋ и҆ прокленꙋ̀ благослове́нїе ва́ше и҆ ѡ҆кленꙋ̀ є҆̀: и҆ разорю̀ благослове́нїе ва́ше, и҆ не бꙋ́детъ въ ва́съ, занѐ вы̀ не влага́ете въ сердца̀ ва̑ша.
3ἰδοὺ ἐγὼ ἀφορίζω ὑμῖν τὸν ὦμον καὶ σκορπιῶ ἤνυστρον ἐπὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν, ἤνυστρον ἑορτῶν ὑμῶν, καὶ λήμψομαι ὑμᾶς εἰς τὸ αὐτό· 3Сѐ, а҆́зъ ѿлꙋчꙋ̀ ва́мъ ра́мо, и҆ раскида́ю требꙋхи̑ на ли́ца ва̑ша, требꙋхи̑ пра́здникѡвъ ва́шихъ, и҆ прїимꙋ̀ вы̀ вкꙋ́пѣ:
4καὶ ἐπιγνώσεσθε διότι ἐγὼ ἐξαπέσταλκα πρὸς ὑμᾶς τὴν ἐντολὴν ταύτην τοῦ εἶναι τὴν διαθήκην μου πρὸς τοὺς Λευίτας, λέγει κύριος παντοκράτωρ. 4и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ете, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ гдⷭ҇ь посла́хъ къ ва́мъ за́повѣдь сїю̀, є҆́же бы́ти завѣ́тꙋ моемꙋ̀ къ леѵі́тѡмъ, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель.
5 διαθήκη μου ἦν μετ᾿ αὐτοῦ τῆς ζωῆς καὶ τῆς εἰρήνης, καὶ ἔδωκα αὐτῷ ἐν φόβῳ φοβεῖσθαί με καὶ ἀπὸ προσώπου ὀνόματός μου στέλλεσθαι αὐτόν. 5Завѣ́тъ мо́й бѣ̀ съ ни́мъ жи́зни и҆ ми́ра, и҆ да́хъ є҆мꙋ̀ боѧ́знїю боѧ́тисѧ менє̀ и҆ ѿ лица̀ и҆́мене моегѡ̀ ᲂу҆страша́тисѧ є҆мꙋ̀.
6νόμος ἀληθείας ἦν ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ, καὶ ἀδικία οὐχ εὑρέθη ἐν χείλεσιν αὐτοῦ· ἐν εἰρήνῃ κατευθύνων ἐπορεύθη μετ᾿ ἐμοῦ καὶ πολλοὺς ἐπέστρεψεν ἀπὸ ἀδικίας. 6Зако́нъ и҆́стины бѣ̀ во ᲂу҆стѣ́хъ є҆гѡ̀, и҆ непра́вда не ѡ҆брѣ́тесѧ во ᲂу҆стна́хъ є҆гѡ̀: въ ми́рѣ и҆справлѧ́ѧй и҆́де со мно́ю и҆ мнѡ́ги ѡ҆братѝ ѿ непра́вды.
7ὅτι χείλη ἱερέως φυλάξεται γνῶσιν, καὶ νόμον ἐκζητήσουσιν ἐκ στόματος αὐτοῦ, διότι ἄγγελος κυρίου παντοκράτορός ἐστιν. 7Поне́же ᲂу҆стнѣ̀ і҆ере́ѡвы сохранѧ́тъ ра́зꙋмъ, и҆ зако́на взы́щꙋтъ ѿ ᲂу҆́стъ є҆гѡ̀: ꙗ҆́кѡ а҆́гг҃лъ гдⷭ҇а вседержи́телѧ є҆́сть.
8ὑμεῖς δὲ ἐξεκλίνατε ἐκ τῆς ὁδοῦ καὶ πολλοὺς ἠσθενήσατε ἐν νόμῳ, διεφθείρατε τὴν διαθήκην τοῦ Λευι, λέγει κύριος παντοκράτωρ. 8Вы́ же ᲂу҆клони́стесѧ ѿ пꙋтѝ и҆ и҆знемоществи́сте мно́гихъ въ зако́нѣ, растли́сте завѣ́тъ леѵі́инъ, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель.
9κἀγὼ δέδωκα ὑμᾶς ἐξουδενωμένους καὶ παρειμένους εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀνθ᾿ ὧν ὑμεῖς οὐκ ἐφυλάξασθε τὰς ὁδούς μου, ἀλλὰ ἐλαμβάνετε πρόσωπα ἐν νόμῳ. 9И҆ а҆́зъ да́хъ вы̀ ᲂу҆ничижє́ны и҆ ѿве́ржєны во всѧ̑ ꙗ҆зы́ки, занѐ вы̀ не сохрани́сте пꙋті́й мои́хъ, но ли́цъ ѡ҆бинꙋ́стесѧ въ зако́нѣ.
10Οὐχὶ θεὸς εἷς ἔκτισεν ὑμᾶς; οὐχὶ πατὴρ εἷς πάντων ὑμῶν; τί ὅτι ἐγκατελίπετε ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τοῦ βεβηλῶσαι τὴν διαθήκην τῶν πατέρων ὑμῶν; 10Не ѻ҆ц҃ъ ли є҆ди́нъ всѣ̑мъ ва́мъ; не бг҃ъ ли є҆ди́нъ созда̀ ва́съ; что̀ ꙗ҆́кѡ ѡ҆ста́висте кі́йждо бра́та своего̀, ѡ҆скверни́ти завѣ́тъ ѻ҆тє́цъ ва́шихъ;
11ἐγκατελείφθη Ιουδας, καὶ βδέλυγμα ἐγένετο ἐν τῷ Ισραηλ καὶ ἐν Ιερουσαλημ, διότι ἐβεβήλωσεν Ιουδας τὰ ἅγια κυρίου, ἐν οἷς ἠγάπησεν, καὶ ἐπετήδευσεν εἰς θεοὺς ἀλλοτρίους. 11Ѡ҆ста́вленъ бы́сть і҆ꙋ́да, и҆ ме́рзость бы́сть во і҆и҃ли и҆ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ: занѐ ѡ҆сквернѝ і҆ꙋ́да ст҃а̑ѧ гдⷭ҇нѧ, ꙗ҆̀же возлюбѝ, и҆ пре́йде къ богѡ́мъ чꙋжди̑мъ.
12ἐξολεθρεύσει κύριος τὸν ἄνθρωπον τὸν ποιοῦντα ταῦτα, ἕως καὶ ταπεινωθῇ ἐκ σκηνωμάτων Ιακωβ καὶ ἐκ προσαγόντων θυσίαν τῷ κυρίῳ παντοκράτορι. 12Потреби́тъ гдⷭ҇ь человѣ́ка творѧ́щаго сїѧ̑, до́ндеже смири́тсѧ ѿ селе́нїй і҆а́кѡвлихъ и҆ ѿ приносѧ́щихъ же́ртвꙋ гдⷭ҇ꙋ вседержи́телю.
13καὶ ταῦτα, ἐμίσουν, ἐποιεῖτε· ἐκαλύπτετε δάκρυσιν τὸ θυσιαστήριον κυρίου καὶ κλαυθμῷ καὶ στεναγμῷ ἐκ κόπων. ἔτι ἄξιον ἐπιβλέψαι εἰς θυσίαν λαβεῖν δεκτὸν ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν; 13И҆ сїѧ̑, ꙗ҆̀же ненави́дѣхъ, твори́сте: покрыва́сте слеза́ми ѻ҆лта́рь гдⷭ҇ень, и҆ пла́чемъ и҆ воздыха́нїемъ ѿ трꙋдѡ́въ: є҆ще́ ли досто́йно призрѣ́ти на же́ртвꙋ( ва́шꙋ) , и҆лѝ прїѧ́ти прїѧ́тно и҆з̾ рꙋ́къ ва́шихъ;
14καὶ εἴπατε Ἕνεκεν τίνος; ὅτι κύριος διεμαρτύρατο ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον γυναικὸς νεότητός σου, ἣν ἐγκατέλιπες, καὶ αὐτὴ κοινωνός σου καὶ γυνὴ διαθήκης σου. 14И҆ рѣ́сте: чесѡ̀ ра́ди; Ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь засвидѣ́тельствова междꙋ̀ тобо́ю и҆ междꙋ̀ жено́ю ю҆́ности твоеѧ̀, ю҆́же ѡ҆ста́вилъ є҆сѝ, и҆ та̀ ѻ҆́бщница твоѧ̀ и҆ жена̀ завѣ́та твоегѡ̀:
15καὶ οὐκ ἄλλος ἐποίησεν, καὶ ὑπόλειμμα πνεύματος αὐτοῦ. καὶ εἴπατε Τί ἄλλο ἀλλ᾿ σπέρμα ζητεῖ θεός; καὶ φυλάξασθε ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, καὶ γυναῖκα νεότητός σου μὴ ἐγκαταλίπῃς· 15и҆ не добро́ ли сотворѝ, и҆ ѡ҆ста́нокъ дꙋ́ха є҆гѡ̀; И҆ рѣ́сте: что̀ и҆́но кромѣ̀ сѣ́мене и҆́щетъ бг҃ъ; И҆ сохрани́те дꙋ́хомъ ва́шимъ и҆ жены̀ ю҆́ности твоеѧ̀ да не ѡ҆ста́виши:
16ἀλλὰ ἐὰν μισήσας ἐξαποστείλῃς, λέγει κύριος θεὸς τοῦ Ισραηλ, καὶ καλύψει ἀσέβεια ἐπὶ τὰ ἐνθυμήματά σου, λέγει κύριος παντοκράτωρ. καὶ φυλάξασθε ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν καὶ οὐ μὴ ἐγκαταλίπητε. 16но а҆́ще возненави́дѣвъ ѿпꙋ́стиши ю҆̀, гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ і҆и҃левъ, и҆ покры́етъ нече́стїе помышлє́нїѧ твоѧ̑, гл҃етъ гдⷭ҇ь вседержи́тель: и҆ сохрани́те дꙋ́хомъ ва́шимъ и҆ не ѡ҆ста́вите.
17Οἱ παροξύνοντες τὸν θεὸν ἐν τοῖς λόγοις ὑμῶν καὶ εἴπατε Ἐν τίνι παρωξύναμεν αὐτόν; ἐν τῷ λέγειν ὑμᾶς Πᾶς ποιῶν πονηρόν, καλὸν ἐνώπιον κυρίου, καὶ ἐν αὐτοῖς αὐτὸς εὐδόκησεν· καί Ποῦ ἐστιν θεὸς τῆς δικαιοσύνης; 17Прогнѣвлѧ́ющїи бг҃а словесы̀ ва́шими, и҆ рѣ́сте: ѡ҆ чесо́мъ прогнѣ́вахомъ є҆го̀; Занѐ рѣ́сте: всѧ́къ творѧ́й ѕло̀ до́бръ пред̾ гдⷭ҇емъ, и҆ въ ни́хъ са́мъ бл҃говолѝ: и҆ гдѣ́ є҆сть бг҃ъ пра́вды;
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms