κάμ
κᾰμάκῐνος
καμάκων
κάμαξ
κᾰμάρα
καμάραν
Κᾰμάρῑνα
Κᾰμᾰρῑναῖος
κᾰμᾰσήν
κᾰμᾰτήριος
κᾰμᾰτηρός
κᾰμᾰτώδης
κάμᾰτος
κάμπη
καμπύλη
καμπῠλοειδής
καμπῠλόεις
καμπύλος
καμπῠλότης
καμπύλαι
κάμπῐμος
καμπῆς
κάμπος
καμπτικόν
καμπτικός
καμπτήρ
κάμπτω
κάμπτων
καμπτός
κάμβαλεν
Καμβύσης
κἀμοὶ
Κᾰμῑκός
κάμηλοι
καμήλοις
κᾰμηλίτης
καμήλων
καμηλοπάρδαλιν
κᾰμηλοπάρδᾰλις
κάμηλος
κᾰμηλοτροφέω
καμήλου
καμήλους
Καμιν
καμίνῳ
κάμινον
κάμινος
καμίνου
καμιναίας
κᾰμινεύω
κᾰμῑνεύς
κᾰμῑνευτήρ
κᾰμῑνευτής
Κάμειρος
Κᾰμειραῖος
καμμ-
καμμύων
καμμύσει
καμμύσαι
καμμονίη
κάμμορος
καμμέν
κἄμμες
καμμέσον
κάμνειν
κάμνω
κάμνων
κάμνοντα
καμνόντων
κάμνοντος
κάμω
καμὼν
Κάμψα
κάμψαντες
κάμψας
κάμψει
καμψίπους
κάμψεις
κάμψον
κάμψουσιν
κἀμοῦ
Καμουηλ
κάμφῃ
κἀμέ
Καμερία
Καμέριοι
Καμερῖνοι
Καμέρτιοι