А҆вді́й 1
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ὅρασις Αβδιου. Τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς τῇ Ιδουμαίᾳ Ἀκοὴν ἤκουσα παρὰ κυρίου, καὶ περιοχὴν εἰς τὰ ἔθνη ἐξαπέστειλεν Ἀνάστητε καὶ ἐξαναστῶμεν ἐπ᾿ αὐτὴν εἰς πόλεμον. | 1Видѣ́нїе а҆вді́ино: сїѧ̑ гл҃етъ гдⷭ҇ь бг҃ъ і҆дꙋме́и: слꙋ́хъ слы́шахъ ѿ гдⷭ҇а, и҆звѣ́стїе во ꙗ҆зы́ки посла̀: воста́ните, и҆ воста́немъ на ню̀ ра́тїю. |
| 2ἰδοὺ ὀλιγοστὸν δέδωκά σε ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἠτιμωμένος σὺ εἶ σφόδρα. | 2Сѐ, ма́ла да́хъ тѧ̀ во ꙗ҆зы́цѣхъ, безче́стенъ ты̀ є҆сѝ ѕѣлѡ̀. |
| 3ὑπερηφανία τῆς καρδίας σου ἐπῆρέν σε κατασκηνοῦντα ἐν ταῖς ὀπαῖς τῶν πετρῶν, ὑψῶν κατοικίαν αὐτοῦ λέγων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ Τίς με κατάξει ἐπὶ τὴν γῆν; | 3Презо́рство се́рдца твоегѡ̀ воздви́же тѧ̀ живꙋ́щаго въ пеще́рахъ ка́менныхъ: возвыша́ѧй хра́минꙋ свою̀, глаго́лѧй въ се́рдцы свое́мъ: кто́ мѧ све́ржетъ на зе́млю; |
| 4ἐὰν μετεωρισθῇς ὡς ἀετὸς καὶ ἐὰν ἀνὰ μέσον τῶν ἄστρων θῇς νοσσιάν σου, ἐκεῖθεν κατάξω σε, λέγει κύριος. | 4А҆́ще вознесе́шисѧ ꙗ҆́коже ѻ҆ре́лъ и҆ а҆́ще положи́ши гнѣздо̀ твоѐ средѣ̀ ѕвѣ́здъ, и҆ ѿтꙋ́дꙋ све́ргꙋ тѧ̀, гл҃етъ гдⷭ҇ь. |
| 5εἰ κλέπται εἰσῆλθον πρὸς σὲ ἢ λῃσταὶ νυκτός, ποῦ ἂν ἀπερρίφης; οὐκ ἂν ἔκλεψαν τὰ ἱκανὰ ἑαυτοῖς; καὶ εἰ τρυγηταὶ εἰσῆλθον πρὸς σέ, οὐκ ἂν ὑπελίποντο ἐπιφυλλίδα; | 5А҆́ще бы та́тїе влѣ́зли къ тебѣ̀, и҆лѝ разбѡ́йницы но́щїю, ка́мѡ бы пове́рженъ бы́лъ є҆сѝ; є҆да̀ не ᲂу҆кра́ли бы дово́льныхъ себѣ̀; и҆лѝ а҆́ще бы ѡ҆б̾е́млющїи вїногра́дъ влѣ́зли къ тебѣ̀, є҆да́ бы не ѡ҆ста́вили гро́здїѧ; |
| 6πῶς ἐξηρευνήθη Ησαυ καὶ κατελήμφθη αὐτοῦ τὰ κεκρυμμένα. | 6Ка́кѡ ѡ҆б̾иска́сѧ и҆са́ѵъ, и҆ взѧ̑та бы́ша сокровє́ннаѧ є҆гѡ̀; |
| 7ἕως τῶν ὁρίων σου ἐξαπέστειλάν σε πάντες οἱ ἄνδρες τῆς διαθήκης σου, ἀντέστησάν σοι ἠδυνάσθησαν πρὸς σὲ ἄνδρες εἰρηνικοί σου, ἔθηκαν ἔνεδρα ὑποκάτω σου, οὐκ ἔστιν σύνεσις αὐτοῖς. | 7Да́же до предѣ̑лъ и҆спꙋсти́ша тѧ̀: всѝ мꙋ́жїе завѣ́та твоегѡ̀ сопроти́вишасѧ тѝ, премого́ша тѧ̀ мꙋ́жїе ми́рницы твоѝ: ( ꙗ҆дꙋ́щїи съ тобо́ю) положи́ша ле́сть под̾ тобо́ю, нѣ́сть смы́сла въ ни́хъ. |
| 8ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, λέγει κύριος, ἀπολῶ σοφοὺς ἐκ τῆς Ιδουμαίας καὶ σύνεσιν ἐξ ὄρους Ησαυ· | 8Въ то́й де́нь, гл҃етъ гдⷭ҇ь, погꙋблю̀ премꙋ̑дрыѧ ѿ і҆дꙋме́и и҆ смы́слъ ѿ горы̀ и҆са́ѵовы: |
| 9καὶ πτοηθήσονται οἱ μαχηταί σου οἱ ἐκ Θαιμαν, ὅπως ἐξαρθῇ ἄνθρωπος ἐξ ὄρους Ησαυ | 9и҆ ᲂу҆боѧ́тсѧ во́ини твоѝ, и҆̀же ѿ ѳема̑нъ, да ѿи́метсѧ человѣ́къ ѿ горы̀ и҆са́ѵовы. |
| 10διὰ τὴν σφαγὴν καὶ τὴν ἀσέβειαν τὴν εἰς τὸν ἀδελφόν σου Ιακωβ, καὶ καλύψει σε αἰσχύνη καὶ ἐξαρθήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα. | 10Посѣче́нїѧ ра́ди и҆ нече́стїѧ, є҆́же на бра́та твоего̀ і҆а́кѡва, покры́етъ тѧ̀ стꙋ́дъ, и҆ ѿве́рженъ бꙋ́деши во вѣ́къ. |
| 11Ἀφ ἧς ἡμέρας ἀντέστης ἐξ ἐναντίας ἐν ἡμέρᾳ αἰχμαλωτευόντων ἀλλογενῶν δύναμιν αὐτοῦ καὶ ἀλλότριοι εἰσῆλθον εἰς πύλας αὐτοῦ καὶ ἐπὶ Ιερουσαλημ ἔβαλον κλήρους, καὶ σὺ ἦς ὡς εἷς ἐξ αὐτῶν. | 11Ѿ негѡ́же днѐ сопроти́вилсѧ є҆сѝ во дни̑ плѣнѧ́ющихъ и҆ноплеме́нникѡвъ си́лꙋ є҆гѡ̀, и҆ чꙋжді́и внидо́ша во врата̀ є҆гѡ̀ и҆ ѡ҆ і҆ерⷭ҇ли́мѣ верго́ша жрє́бїѧ, и҆ ты̀ бы́лъ є҆сѝ ꙗ҆́кѡ є҆ди́нъ ѿ ни́хъ. |
| 12καὶ μὴ ἐπίδῃς ἡμέραν ἀδελφοῦ σου ἐν ἡμέρᾳ ἀλλοτρίων καὶ μὴ ἐπιχαρῇς ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ιουδα ἐν ἡμέρᾳ ἀπωλείας αὐτῶν καὶ μὴ μεγαλορρημονήσῃς ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως· | 12И҆ да не пре́зриши днѐ бра́та твоегѡ̀ въ де́нь чꙋжди́хъ, и҆ да не пора́дꙋешисѧ ѡ҆ сынѣ́хъ і҆ꙋ́диныхъ въ де́нь поги́бели и҆́хъ, и҆ да не велерѣ́чиши въ де́нь ско́рби: |
| 13μηδὲ εἰσέλθῃς εἰς πύλας λαῶν ἐν ἡμέρᾳ πόνων αὐτῶν μηδὲ ἐπίδῃς καὶ σὺ τὴν συναγωγὴν αὐτῶν ἐν ἡμέρᾳ ὀλέθρου αὐτῶν μηδὲ συνεπιθῇ ἐπὶ τὴν δύναμιν αὐτῶν ἐν ἡμέρᾳ ἀπωλείας αὐτῶν· | 13и҆ не входѝ во врата̀ люді́й мои́хъ въ де́нь болѣ́зни и҆́хъ, и҆ не пре́зри и҆ ты̀ со́нма и҆́хъ въ де́нь потребле́нїѧ и҆́хъ, и҆ не совѣща́йсѧ на си́лꙋ и҆́хъ въ де́нь поги́бели и҆́хъ: |
| 14μηδὲ ἐπιστῇς ἐπὶ τὰς διεκβολὰς αὐτῶν τοῦ ἐξολεθρεῦσαι τοὺς ἀνασῳζομένους αὐτῶν μηδὲ συγκλείσῃς τοὺς φεύγοντας ἐξ αὐτῶν ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως. | 14нижѐ насто́й на и҆схо́ды и҆́хъ потреби́ти и҆збѣга́ющыѧ и҆́хъ, нижѐ заключа́й бѣжа́щыѧ и҆́хъ въ де́нь ско́рби. |
| 15διότι ἐγγὺς ἡμέρα κυρίου ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη· ὃν τρόπον ἐποίησας, οὕτως ἔσται σοι· τὸ ἀνταπόδομά σου ἀνταποδοθήσεται εἰς κεφαλήν σου· | 15Поне́же бли́з̾ де́нь гдⷭ҇ень на всѧ̑ ꙗ҆зы́ки: ꙗ҆́коже сотвори́лъ є҆сѝ, си́це бꙋ́детъ тѝ, воздаѧ́нїе твоѐ возда́стсѧ на главꙋ̀ твою̀. |
| 16διότι ὃν τρόπον ἔπιες ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν μου, πίονται πάντα τὰ ἔθνη οἶνον· πίονται καὶ καταβήσονται καὶ ἔσονται καθὼς οὐχ ὑπάρχοντες. | 16Поне́же ꙗ҆́коже є҆сѝ пи́лъ на горѣ̀ мое́й ст҃ѣ́й, и҆спїю́тъ всѝ ꙗ҆зы́цы вїно̀, и҆спїю́тъ и҆ сни́дꙋтъ, и҆ бꙋ́дꙋтъ ꙗ҆́кѡ не бы́вшїи. |
| 17Ἐν δὲ τῷ ὄρει Σιων ἔσται ἡ σωτηρία, καὶ ἔσται ἅγιον· καὶ κατακληρονομήσουσιν ὁ οἶκος Ιακωβ τοὺς κατακληρονομήσαντας αὐτούς. | 17Въ горѣ́ же сїѡ́ни бꙋ́детъ спасе́нїе, и҆ бꙋ́детъ свѧта̀: и҆ наслѣ́дѧтъ до́мъ і҆а́кѡвль наслѣ́дившихъ ѧ҆̀. |
| 18καὶ ἔσται ὁ οἶκος Ιακωβ πῦρ, ὁ δὲ οἶκος Ιωσηφ φλόξ, ὁ δὲ οἶκος Ησαυ εἰς καλάμην, καὶ ἐκκαυθήσονται εἰς αὐτοὺς καὶ καταφάγονται αὐτούς, καὶ οὐκ ἔσται πυροφόρος ἐν τῷ οἴκῳ Ησαυ, διότι κύριος ἐλάλησεν. | 18И҆ бꙋ́детъ до́мъ і҆а́кѡвль ѻ҆́гнь, до́мъ же і҆ѡ́сифовъ пла́мень, а҆ до́мъ и҆са́ѵовъ въ тро́стїе, и҆ возгорѧ́тсѧ на ни́хъ и҆ поѧдѧ́тъ ѧ҆̀, и҆ не бꙋ́детъ и҆збѣга́ѧй до́мꙋ и҆са́ѵовꙋ, ꙗ҆́кѡ гдⷭ҇ь гл҃а. |
| 19καὶ κατακληρονομήσουσιν οἱ ἐν Ναγεβ τὸ ὄρος τὸ Ησαυ καὶ οἱ ἐν τῇ Σεφηλα τοὺς ἀλλοφύλους καὶ κατακληρονομήσουσιν τὸ ὄρος Εφραιμ καὶ τὸ πεδίον Σαμαρείας καὶ Βενιαμιν καὶ τὴν Γαλααδῖτιν. | 19И҆ наслѣ́дѧтъ и҆̀же во наге́вѣ го́рꙋ и҆са́ѵовꙋ, и҆ и҆̀же въ раздо́лїи и҆ноплеме́нники: и҆ во́змꙋтъ го́рꙋ є҆фре́мовꙋ и҆ по́ле самарі́йско, и҆ венїамі́на и҆ галааді́тїдꙋ. |
| 20καὶ τῆς μετοικεσίας ἡ ἀρχὴ αὕτη· τοῖς υἱοῖς Ισραηλ γῆ τῶν Χαναναίων ἕως Σαρεπτων καὶ ἡ μετοικεσία Ιερουσαλημ ἕως Εφραθα, καὶ κληρονομήσουσιν τὰς πόλεις τοῦ Ναγεβ. | 20И҆ преселе́нїѧ нача́ло сїѐ сынѡ́мъ і҆и҃лєвымъ, землѧ̀ ханане́йска до саре́пты: преселе́нїе же і҆ерⷭ҇ли́мле до є҆фра́ѳа: и҆ наслѣ́дѧтъ гра́ды наге́вѡвы. |
| 21καὶ ἀναβήσονται ἄνδρες σεσῳσμένοι ἐξ ὄρους Σιων τοῦ ἐκδικῆσαι τὸ ὄρος Ησαυ, καὶ ἔσται τῷ κυρίῳ ἡ βασιλεία. | 21И҆ взы́дꙋтъ спаса́емїи ѿ горы̀ сїѡ́ни, є҆́же ѿмсти́ти го́рꙋ и҆са́ѵлю, и҆ бꙋ́детъ црⷭ҇тво гдⷭ҇еви. |