Посла́нїе їеремі́ино 1

Select texts:

LXX, Rahlfs
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
1Ἀντίγραφον ἐπιστολῆς, ἧς ἀπέστειλεν Ιερεμιας πρὸς τοὺς ἀχθησομένους αἰχμαλώτους εἰς Βαβυλῶνα ὑπὸ τοῦ βασιλέως τῶν Βαβυλωνίων ἀναγγεῖλαι αὐτοῖς καθότι ἐπετάγη αὐτῷ ὑπὸ τοῦ θεοῦ. 1b Διὰ τὰς ἁμαρτίας, ἃς ἡμαρτήκατε ἐναντίον τοῦ θεοῦ, ἀχθήσεσθε εἰς Βαβυλῶνα αἰχμάλωτοι ὑπὸ Ναβουχοδονοσορ βασιλέως τῶν Βαβυλωνίων. 1Списа́нїе посла́нїѧ ко ѿводи̑мымъ плѣ́нникѡмъ въ вавѷлѡ́нъ ѿ царѧ̀ вавѷлѡ́нскагѡ, є҆́же посла̀ і҆еремі́а, возвѣсти́ти и҆̀мъ, ꙗ҆́коже повелѣ́но бы́сть є҆мꙋ̀ ѿ бг҃а.
2εἰσελθόντες οὖν εἰς Βαβυλῶνα ἔσεσθε ἐκεῖ ἔτη πλείονα καὶ χρόνον μακρὸν ἕως γενεῶν ἑπτά, μετὰ τοῦτο δὲ ἐξάξω ὑμᾶς ἐκεῖθεν μετ᾿ εἰρήνης. 2Грѣ̑хъ ра́ди, и҆́миже согрѣши́сте пред̾ бг҃омъ, ѿведе́тесѧ въ вавѷлѡ́нъ плѣне́ни навꙋходоно́соромъ царе́мъ вавѷлѡ́нскимъ.
3νυνὶ δὲ ὄψεσθε ἐν Βαβυλῶνι θεοὺς ἀργυροῦς καὶ χρυσοῦς καὶ ξυλίνους ἐπ᾿ ὤμοις αἰρομένους δεικνύντας φόβον τοῖς ἔθνεσιν. 3Вше́дше ᲂу҆́бѡ въ вавѷлѡ́нъ, бꙋ́дете та́мѡ лѣ̑та мнѡ́га и҆ вре́мѧ до́лго, до седмѝ родѡ́въ: пото́мъ же и҆зведꙋ̀ ва́съ ѿтꙋ́дꙋ съ ми́ромъ.
4εὐλαβήθητε οὖν μὴ καὶ ὑμεῖς ἀφομοιωθέντες τοῖς ἀλλοφύλοις ἀφομοιωθῆτε καὶ φόβος ὑμᾶς λάβῃ ἐπ᾿ αὐτοῖς 4Нн҃ѣ же ᲂу҆́зрите въ вавѷлѡ́нѣ бо́ги срє́брѧны и҆ зла̑ты, и҆ ка́мєнны и҆ древѧ̑ны на ра́менахъ носи̑мы, показꙋ́ющыѧ стра́хъ ꙗ҆зы́кѡмъ.
5ἰδόντας ὄχλον ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν αὐτῶν προσκυνοῦντας αὐτά, εἴπατε δὲ τῇ διανοίᾳ Σοὶ δεῖ προσκυνεῖν, δέσποτα. 5Блюди́тесѧ ᲂу҆̀бо, да не и҆ вы̀ и҆ноплеме́нникѡмъ ᲂу҆подо́битесѧ, и҆ стра́хъ прїи́метъ ва́съ ѿ ни́хъ: ви́дѣвше наро́дъ напредѝ и҆ созадѝ и҆́хъ кла́нѧющьсѧ и҆̀мъ, рцы́те ᲂу҆́бѡ во ᲂу҆мѣ̀: тебѣ̀ лѣ́по є҆́сть кла́нѧтисѧ, влⷣко!
6 γὰρ ἄγγελός μου μεθ᾿ ὑμῶν ἐστιν, αὐτός τε ἐκζητῶν τὰς ψυχὰς ὑμῶν. 6А҆́гг҃лъ бо мо́й съ ва́ми є҆́сть, се́й взыскꙋ́етъ дꙋ́шъ ва́шихъ.
7Γλῶσσα γὰρ αὐτῶν ἐστιν κατεξυσμένη ὑπὸ τέκτονος, αὐτά τε περίχρυσα καὶ περιάργυρα, ψευδῆ δ᾿ ἐστὶν καὶ οὐ δύνανται λαλεῖν. 7Ѧ҆зы́къ бо и҆́хъ и҆зстро́ганъ є҆́сть древодѣ́лею, ті́и же позлаще́ни и҆ посре́брени, лжи́ви же сꙋ́ть и҆ не мо́гꙋтъ глаго́лати,
8καὶ ὥσπερ παρθένῳ φιλοκόσμῳ λαμβάνοντες χρυσίον κατασκευάζουσιν στεφάνους ἐπὶ τὰς κεφαλὰς τῶν θεῶν αὐτῶν· 8и҆ ꙗ҆́коже дѣви́цѣ красотолюби́вѣй взе́млюще зла́то, ᲂу҆строѧ́ютъ вѣнцы̀ на главы̑ богѡ́въ свои́хъ.
9ἔστι δὲ καὶ ὅτε ὑφαιρούμενοι οἱ ἱερεῖς ἀπὸ τῶν θεῶν αὐτῶν χρυσίον καὶ ἀργύριον εἰς ἑαυτοὺς καταναλώσουσιν, δώσουσιν δὲ ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ ταῖς ἐπὶ τοῦ τέγους πόρναις. 9Тѣ́мже ᲂу҆крада́ютъ ѿ ни́хъ жерцы̀ зла́то и҆ сребро̀ и҆ себѣ̀ ᲂу҆потреблѧ́ютъ.
10κοσμοῦσί τε αὐτοὺς ὡς ἀνθρώπους τοῖς ἐνδύμασιν, θεοὺς ἀργυροῦς καὶ χρυσοῦς καὶ ξυλίνους· οὗτοι δὲ οὐ διασῴζονται ἀπὸ ἰοῦ καὶ βρωμάτων. 10Дадѧ́тъ же ѿ ни́хъ и҆ блꙋдни́цамъ сꙋ́щымъ въ домꙋ̀, а҆ бо́ги ᲂу҆краша́ютъ а҆́ки человѣ́кѡвъ ри́зами, бо́ги златы̑ѧ и҆ срє́брѧныѧ и҆ древѧ̑ныѧ.
11περιβεβλημένων αὐτῶν ἱματισμὸν πορφυροῦν, ἐκμάσσονται τὸ πρόσωπον αὐτῶν διὰ τὸν ἐκ τῆς οἰκίας κονιορτόν, ὅς ἐστιν πλείων ἐπ᾿ αὐτοῖς. 11Ті́и же не ᲂу҆цѣлѣ́ютъ ѿ ржѝ и҆ мо́лїѧ, ѡ҆дѣ́ютъ же ѧ҆̀ въ багрѧни́цꙋ.
12καὶ σκῆπτρον ἔχει ὡς ἄνθρωπος κριτὴς χώρας, ὃς τὸν εἰς αὐτὸν ἁμαρτάνοντα οὐκ ἀνελεῖ. 12Ѡ҆тира́ютъ ли́ца и҆̀мъ пра́ха ра́ди, и҆́же ѿ хра́ма, и҆́же є҆́сть мно́жайшїй на ни́хъ.
13ἔχει δὲ ἐγχειρίδιον ἐν δεξιᾷ καὶ πέλεκυν, ἑαυτὸν δὲ ἐκ πολέμου καὶ λῃστῶν οὐκ ἐξελεῖται. 13И҆ ски́петръ и҆́мꙋтъ, ꙗ҆́кѡ человѣ́къ и҆ ꙗ҆́кѡ сꙋдїѧ̀ страны̀, и҆́же согрѣша́ющагѡ къ себѣ̀ не ᲂу҆бїе́тъ.
14ὅθεν γνώριμοί εἰσιν οὐκ ὄντες θεοί· μὴ οὖν φοβηθῆτε αὐτούς. 14И҆́мать же и҆ ме́чь въ десни́цѣ и҆ сѣки́рꙋ, са́мъ же себѐ ѿ ра́ти и҆ ѿ разбѡ́йникъ не ѿи́метъ: ѿсю́дꙋ зна́еми сꙋ́ть, ꙗ҆́кѡ не сꙋ́ть бо́зи: не ᲂу҆бо́йтесѧ ᲂу҆̀бо и҆́хъ.
15Ὥσπερ γὰρ σκεῦος ἀνθρώπου συντριβὲν ἀχρεῖον γίνεται, τοιοῦτοι ὑπάρχουσιν οἱ θεοὶ αὐτῶν, καθιδρυμένων αὐτῶν ἐν τοῖς οἴκοις. 15Ꙗ҆́коже бо сосꙋ́дъ человѣ́ческъ сокрꙋше́нъ непотре́бенъ быва́етъ,
16οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν πλήρεις εἰσὶν κονιορτοῦ ἀπὸ τῶν ποδῶν τῶν εἰσπορευομένων. 16та́цы сꙋ́ть бо́зи и҆́хъ: є҆гда́ же поста́влени бꙋ́дꙋтъ въ домѣ́хъ, ѻ҆́чи и҆́хъ пѡ́лны сꙋ́ть пра́ха ѿ ногꙋ̀ входѧ́щихъ.
17καὶ ὥσπερ τινὶ ἠδικηκότι βασιλέα περιπεφραγμέναι εἰσὶν αἱ αὐλαὶ ὡς ἐπὶ θανάτῳ ἀπηγμένῳ, τοὺς οἴκους αὐτῶν ὀχυροῦσιν οἱ ἱερεῖς θυρώμασίν τε καὶ κλείθροις καὶ μοχλοῖς, ὅπως ὑπὸ τῶν λῃστῶν μὴ συληθῶσι. 17И҆ ꙗ҆́коже комꙋ̀ преѡби́дѣвшꙋ царѧ̀, заключе́ни быва́ютъ дворы̀, и҆лѝ ꙗ҆́кѡ на сме́рть ѿводи́мꙋ, хра́мы и҆́хъ ᲂу҆твержда́ютъ жерцы̀ две́рьми и҆ замка́ми и҆ заво́рами, да ѿ разбѡ́йникъ ѡ҆кра́дени не бꙋ́дꙋтъ.
18λύχνους καίουσιν καὶ πλείους ἑαυτοῖς, ὧν οὐδένα δύνανται ἰδεῖν. 18Свѣти̑ла жгꙋ́тъ и҆̀мъ, и҆ мно́жае не́же себѣ̀, ѿ ни́хже ни є҆ди́но мо́гꙋтъ ви́дѣти.
19ἔστιν μὲν ὥσπερ δοκὸς τῶν ἐκ τῆς οἰκίας, τὰς δὲ καρδίας αὐτῶν φασιν ἐκλείχεσθαι, τῶν ἀπὸ τῆς γῆς ἑρπετῶν κατεσθόντων αὐτούς τε καὶ τὸν ἱματισμὸν αὐτῶν οὐκ αἰσθάνονται. 19Сꙋ́ть ᲂу҆́бѡ ꙗ҆́кѡ бе́рвна въ домꙋ̀, сердца́ же и҆́хъ то́чатъ чє́рви, и҆̀же ѿ землѝ, и҆ ѻ҆де́ждꙋ и҆́хъ, ѻ҆ни́ же не чꙋ́вствꙋютъ сегѡ̀.
20μεμελανωμένοι τὸ πρόσωπον αὐτῶν ἀπὸ τοῦ καπνοῦ τοῦ ἐκ τῆς οἰκίας. 20Ѡ҆чернѣ́ло є҆́сть лицѐ и҆́хъ ѿ ды́ма хра́мины:
21ἐπὶ τὸ σῶμα αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἐφίπτανται νυκτερίδες, χελιδόνες καὶ τὰ ὄρνεα, ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ αἴλουροι. 21по тѣлесє́мъ и҆́хъ и҆ по главѣ̀ парѧ́тъ нетопыри̑ нощні́и, и҆ ла̑стовицы и҆ пти̑цы, та́кожде и҆ коткѝ( ска́чꙋтъ) .
22ὅθεν γνώσεσθε ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί· μὴ οὖν φοβεῖσθε αὐτά. 22Ѿ тогѡ̀ ᲂу҆вѣ́сте, ꙗ҆́кѡ не сꙋ́ть бо́зи не ᲂу҆бо́йтесѧ ᲂу҆̀бо и҆́хъ.
23Τὸ γὰρ χρυσίον, περίκεινται εἰς κάλλος, ἐὰν μή τις ἐκμάξῃ τὸν ἰόν, οὐ μὴ στίλψωσιν· οὐδὲ γάρ, ὅτε ἐχωνεύοντο, ᾐσθάνοντο. 23Зла́то бо лежа́щее на ни́хъ на красꙋ̀, а҆́ще не ѡ҆чи́ститъ кто̀ ѿ ржѝ, не возблиста́ютъ: є҆гда́ бо слива́хꙋ и҆̀хъ, не чꙋ́вствоваша.
24ἐκ πάσης τιμῆς ἠγορασμένα ἐστίν, ἐν οἷς οὐκ ἔστιν πνεῦμα. 24За всѧ́кꙋ цѣ́нꙋ кꙋ́плени сꙋ́ть, въ ни́хже нѣ́сть дꙋ́ха.
25ἄνευ ποδῶν ἐπ᾿ ὤμοις φέρονται ἐνδεικνύμενοι τὴν ἑαυτῶν ἀτιμίαν τοῖς ἀνθρώποις, αἰσχύνονταί τε καὶ οἱ θεραπεύοντες αὐτὰ διὰ τό, μήποτε ἐπὶ τὴν γῆν πέσῃ, δι᾿ αὐτῶν ἀνίστασθαι· 25Без̾ но́гъ на ра́мѣхъ но́сѧтсѧ, ꙗ҆влѧ́юще своѐ безче́стїе человѣ́кѡмъ, ѡ҆срамлѧ́ютсѧ же и҆ слꙋжа́щїи и҆̀мъ:
26μήτε ἐάν τις αὐτὸ ὀρθὸν στήσῃ, δι᾿ ἑαυτοῦ κινηθήσεται, μήτε ἐὰν κλιθῇ, οὐ μὴ ὀρθωθῇ, ἀλλ᾿ ὥσπερ νεκροῖς τὰ δῶρα αὐτοῖς παρατίθεται. 26зане́же, є҆гда̀ когда̀ падꙋ́тсѧ на зе́млю, и҆ не мо́гꙋтъ са́ми воста́ти: и҆ а҆́ще кто̀ поста́витъ ѧ҆̀ прѧ́мѡ, не мо́гꙋтъ постꙋпи́ти, и҆ а҆́ще преклонѧ́тсѧ, не мо́гꙋтъ и҆спра́вити себѐ, но ꙗ҆́кѡ мертвецє́мъ да́ры и҆̀мъ полага́ютъ.
27τὰς δὲ θυσίας αὐτῶν ἀποδόμενοι οἱ ἱερεῖς αὐτῶν καταχρῶνται· ὡσαύτως δὲ καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν ἀπ᾿ αὐτῶν ταριχεύουσαι οὔτε πτωχῷ οὔτε ἀδυνάτῳ μεταδιδόασιν· τῶν θυσιῶν αὐτῶν ἀποκαθημένη καὶ λεχὼ ἅπτονται. 27Трє́бы же и҆́хъ продаю́ще жерцы̀ на ѕло̀ ᲂу҆потреблѧ́ютъ: та́кожде и҆ жєны̀ и҆́хъ варѧ́тъ ѿ ни́хъ, ни є҆ди́номꙋ же ᲂу҆бо́гꙋ, ни не́мощнꙋ подаю́тъ:
28γνόντες οὖν ἀπὸ τούτων ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί, μὴ φοβηθῆτε αὐτούς. 28тре́бъ и҆́хъ нечи̑стыѧ и҆ кровотѡ́чныѧ жєны̀ прикаса́ютсѧ. Оу҆разꙋмѣ́вше ᲂу҆̀бо ѿ си́хъ, ꙗ҆́кѡ не сꙋ́ть бо́зи, не бо́йтесѧ и҆́хъ.
29Πόθεν γὰρ κληθείησαν θεοί; ὅτι γυναῖκες παρατιθέασιν θεοῖς ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς καὶ ξυλίνοις· 29Ѿкꙋ́дꙋ бо прозовꙋ́тсѧ бо́зи, ꙗ҆́кѡ жєны̀ слꙋ́жатъ богѡ́мъ срє́брѧнымъ и҆ златы̑мъ и҆ древѧ̑нымъ;
30καὶ ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν οἱ ἱερεῖς διφρεύουσιν ἔχοντες τοὺς χιτῶνας διερρωγότας καὶ τὰς κεφαλὰς καὶ τοὺς πώγωνας ἐξυρημένους, ὧν αἱ κεφαλαὶ ἀκάλυπτοί εἰσιν, 30И҆ во хра́мѣхъ и҆́хъ жерцы̀ сѣда́ютъ, и҆мꙋ́ще ри̑зы растє́рзаны и҆ главы̑ и҆ брады̑ ѡ҆бри̑ты, и҆́хже главы̑ не покровє́ны сꙋ́ть:
31ὠρύονται δὲ βοῶντες ἐναντίον τῶν θεῶν αὐτῶν ὥσπερ τινὲς ἐν περιδείπνῳ νεκροῦ. 31ревꙋ́тъ же вопїю́ще пред̾ бѡ́ги свои́ми, ꙗ҆́коже нѣ́цыи на ве́чери мертвеца̀.
32ἀπὸ τοῦ ἱματισμοῦ αὐτῶν ἀφελόμενοι οἱ ἱερεῖς ἐνδύουσιν τὰς γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ παιδία. 32Ѿ ри́зъ и҆́хъ взе́млюще жерцы̀, ѡ҆дѣва́ютъ жєны̀ своѧ̑ и҆ дѣ́ти.
33οὔτε ἐὰν κακὸν πάθωσιν ὑπό τινος οὔτε ἐὰν ἀγαθόν, δυνήσονται ἀνταποδοῦναι· οὔτε καταστῆσαι βασιλέα δύνανται οὔτε ἀφελέσθαι. 33И҆ а҆́ще ѿ когѡ̀ ѕло̀ постра́ждꙋтъ и҆лѝ добро̀, не мо́гꙋтъ ѿда́ти: ни царѧ̀ мо́гꙋтъ поста́вити, ни ѿѧ́ти:
34ὡσαύτως οὔτε πλοῦτον οὔτε χαλκὸν οὐ μὴ δύνωνται διδόναι· ἐάν τις αὐτοῖς εὐχὴν εὐξάμενος μὴ ἀποδῷ, οὐ μὴ ἐπιζητήσωσιν. 34та́кожде ни бога́тства ни мѣ́ди мо́гꙋтъ да́ти. А҆́ще кто̀ и҆̀мъ что̀ ѡ҆бѣща́въ не ѿда́стъ, не воспро́сѧтъ.
35ἐκ θανάτου ἄνθρωπον οὐ μὴ ῥύσωνται οὔτε ἥττονα ἀπὸ ἰσχυροῦ οὐ μὴ ἐξέλωνται. 35Ѿ сме́рти человѣ́ка не и҆зба́вѧтъ, ни ме́ньша ѿ крѣ́пка не ѿи́мꙋтъ:
36ἄνθρωπον τυφλὸν εἰς ὅρασιν οὐ μὴ περιστήσωσιν, ἐν ἀνάγκῃ ἄνθρωπον ὄντα οὐ μὴ ἐξέλωνται. 36человѣ́ка слѣ́па къ видѣ́нїю не навратѧ́тъ, въ нꙋ́жди человѣ́кꙋ не помо́гꙋтъ,
37χήραν οὐ μὴ ἐλεήσωσιν οὔτε ὀρφανὸν εὖ ποιήσουσιν. 37вдовы̀ не поми́лꙋютъ и҆ сиротѣ̀ добра̀ не сотворѧ́тъ.
38τοῖς ἀπὸ τοῦ ὄρους λίθοις ὡμοιωμένοι εἰσὶν τὰ ξύλινα καὶ τὰ περίχρυσα καὶ τὰ περιάργυρα, οἱ δὲ θεραπεύοντες αὐτὰ καταισχυνθήσονται. 38Подо́бни сꙋ́ть ка́менїю наго́рномꙋ бо́зи и҆́хъ древѧ́ни и҆ ка́менни, и҆ позлаще́ни и҆ посре́брени, слꙋжа́щїи же и҆̀мъ посра́мѧтсѧ.
39πῶς οὖν νομιστέον κλητέον αὐτοὺς ὑπάρχειν θεούς; 39Ка́кѡ ᲂу҆̀бо мо́щно мнѣ́ти и҆лѝ прозва́ти ѧ҆̀ бога́ми;
40Ἔτι δὲ καὶ αὐτῶν τῶν Χαλδαίων ἀτιμαζόντων αὐτά, οἵ, ὅταν ἴδωσιν ἐνεὸν οὐ δυνάμενον λαλῆσαι, προσενεγκάμενοι τὸν Βῆλον ἀξιοῦσιν φωνῆσαι, ὡς δυνατοῦ ὄντος αὐτοῦ αἰσθέσθαι, 40Ктомꙋ́ же и҆ са́ми ті́и халде́є не чтꙋ́тъ и҆́хъ: и҆̀же є҆гда̀ ᲂу҆́зрѧтъ нѣ́ма не могꙋ́ща глаго́лати, прино́сѧтъ є҆го̀ къ ви́лꙋ, є҆мꙋ́же мо́лѧтсѧ, да глаго́летъ, а҆́ки си́льнꙋ сꙋ́щꙋ почꙋ́ти.
41καὶ οὐ δύνανται αὐτοὶ νοήσαντες καταλιπεῖν αὐτά, αἴσθησιν γὰρ οὐκ ἔχουσιν. 41И҆ не мо́гꙋтъ ті́и разꙋмѣ́вше сїѐ ѡ҆ста́вити ѧ҆̀, чꙋ́вства бо не и҆́мꙋтъ.
42αἱ δὲ γυναῖκες περιθέμεναι σχοινία ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐγκάθηνται θυμιῶσαι τὰ πίτυρα· 42Жєны́ же ѡ҆бложє́ны ᲂу҆́жами на распꙋ́тїихъ сѣдѧ́тъ, кадѧ́щѧ ѡ҆тре́бы.
43ὅταν δέ τις αὐτῶν ἐφελκυσθεῖσα ὑπό τινος τῶν παραπορευομένων κοιμηθῇ, τὴν πλησίον ὀνειδίζει, ὅτι οὐκ ἠξίωται ὥσπερ καὶ αὐτὴ οὔτε τὸ σχοινίον αὐτῆς διερράγη. 43Є҆гда́ же кото́раѧ ѿ ни́хъ привлече́на ѿ нѣ́коегѡ мимоходѧ́ща бꙋ́детъ съ ни́мъ, бли́жнюю ᲂу҆корѧ́етъ, ꙗ҆́кѡ не сподо́биласѧ ꙗ҆́коже и҆ ѻ҆на̀, ни ᲂу҆́же є҆ѧ̀ прето́ргнꙋлосѧ.
44πάντα τὰ γινόμενα αὐτοῖς ἐστιν ψευδῆ· πῶς οὖν νομιστέον κλητέον ὥστε θεοὺς αὐτοὺς ὑπάρχειν; 44Всѧ̑ быва́ємаѧ въ ни́хъ лжи̑ва сꙋ́ть: ка́кѡ ᲂу҆̀бо мо́щно мнѣ́ти и҆лѝ прозыва́ти ѧ҆̀ бога́ми бы́ти;
45Ὑπὸ τεκτόνων καὶ χρυσοχόων κατεσκευασμένα εἰσίν· οὐθὲν ἄλλο μὴ γένωνται βούλονται οἱ τεχνῖται αὐτὰ γενέσθαι. 45Древодѣ́лѧми и҆ златари̑ сотворе́ни сꙋ́ть: ничто́же и҆́но быва́ютъ, но є҆́же хотѧ́тъ хꙋдо́жницы, то̀ быва́ютъ.
46αὐτοί τε οἱ κατασκευάζοντες αὐτὰ οὐ μὴ γένωνται πολυχρόνιοι· πῶς τε δὴ μέλλει τὰ ὑπ᾿ αὐτῶν κατασκευασθέντα εἶναι θεοί; 46И҆ са́ми, и҆̀же и҆̀хъ творѧ́тъ, не быва́ютъ долговѣ́чни.
47κατέλιπον γὰρ ψεύδη καὶ ὄνειδος τοῖς ἐπιγινομένοις. 47Ка́кѡ ᲂу҆̀бо сотворє́ннаѧ и҆́ми мо́гꙋтъ бы́ти бо́зи; ѡ҆ста́виша бо по себѣ̀ лжꙋ̀ и҆ ᲂу҆кори́знꙋ пото́мъ бꙋ́дꙋщымъ:
48ὅταν γὰρ ἐπέλθῃ ἐπ᾿ αὐτὰ πόλεμος καὶ κακά, βουλεύονται πρὸς ἑαυτοὺς οἱ ἱερεῖς ποῦ συναποκρυβῶσι μετ᾿ αὐτῶν. 48є҆гда́ бо прїи́детъ на ни́хъ ра́ть и҆ ѕла̑ѧ, совѣщава́ютъ междꙋ̀ собо́ю жерцы̀, гдѣ̀ скры́ютсѧ съ ни́ми.
49πῶς οὖν οὐκ ἔστιν αἰσθέσθαι ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί, οἳ οὔτε σῴζουσιν ἑαυτοὺς ἐκ πολέμου οὔτε ἐκ κακῶν; 49Ка́кѡ ᲂу҆̀бо нѣ́сть чꙋ́вствовати, ꙗ҆́кѡ не сꙋ́ть бо́зи, и҆̀же не и҆збавлѧ́ютъ себѐ ѿ ра́ти, ни ѿ ѕла̀;
50ὑπάρχοντα γὰρ ξύλινα καὶ περίχρυσα καὶ περιάργυρα γνωσθήσεται μετὰ ταῦτα ὅτι ἐστὶν ψευδῆ· τοῖς ἔθνεσι πᾶσι τοῖς τε βασιλεῦσι φανερὸν ἔσται ὅτι οὔκ εἰσι θεοὶ ἀλλὰ ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων, καὶ οὐδὲν θεοῦ ἔργον ἐν αὐτοῖς ἐστιν. 50Древѧ́ни сꙋ́ще и҆ ка́менни, и҆ позлаще́ни и҆ посре́брени, позна́ютсѧ пото́мъ ꙗ҆зы́кѡмъ всѣ̑мъ, ꙗ҆́кѡ лжа̀ сꙋ́ть: и҆ царє́мъ ꙗ҆́вни бꙋ́дꙋтъ, ꙗ҆́кѡ не сꙋ́ть бо́зи, но дѣла̀ рꙋ́къ человѣ́ческихъ, и҆ ни є҆ди́но дѣ́ло бж҃їе въ ни́хъ є҆́сть:
51τίνι οὖν γνωστέον ἐστὶν ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί; 51комꙋ̀ ᲂу҆̀бо нѣ́сть разꙋ́мно, ꙗ҆́кѡ не сꙋ́ть бо́зи;
52Βασιλέα γὰρ χώρας οὐ μὴ ἀναστήσωσιν οὔτε ὑετὸν ἀνθρώποις οὐ μὴ δῶσιν 52Царѧ́ бо странѣ̀ не поставлѧ́ютъ, ни дождѧ̀ человѣ́кѡмъ подаю́тъ,
53κρίσιν τε οὐ μὴ διακρίνωσιν αὐτῶν οὐδὲ μὴ ῥύσωνται ἀδικούμενον ἀδύνατοι ὄντες· ὥσπερ γὰρ κορῶναι ἀνὰ μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς. 53ни сꙋда̀ разсꙋ́дѧтъ и҆ не и҆зба́вѧтъ ѿ ѡ҆би́ды, не́мощни сꙋ́ще:
54καὶ γὰρ ὅταν ἐμπέσῃ εἰς οἰκίαν θεῶν ξυλίνων περιχρύσων περιαργύρων πῦρ, οἱ μὲν ἱερεῖς αὐτῶν φεύξονται καὶ διασωθήσονται, αὐτοὶ δὲ ὥσπερ δοκοὶ μέσοι κατακαυθήσονται. 54ꙗ҆́коже бо вра́ны междꙋ̀ не́бомъ и҆ земле́ю сꙋ́ть: и҆ є҆гда̀ паде́тъ ѻ҆́гнь на хра́мѣ богѡ́въ древѧ́ныхъ и҆лѝ ка́менныхъ, и҆лѝ позлаще́ныхъ и҆лѝ посре́бреныхъ, жерцы̀ и҆́хъ и҆збѣ́гнꙋтъ и҆ ᲂу҆цѣлѣ́ютъ, ѻ҆ни́ же ꙗ҆́кѡ бе́рвна посредѣ̀ сгорѧ́тъ.
55βασιλεῖ δὲ καὶ πολεμίοις οὐ μὴ ἀντιστῶσιν. 55Царю́ же и҆ ра̑тнымъ не ста́нꙋтъ проти́вꙋ: ᲂу҆̀бо ка́кѡ мо́щно мнѣ́ти и҆лѝ прїѧ́ти, ꙗ҆́кѡ бо́зи сꙋ́ть;
56πῶς οὖν ἐκδεκτέον νομιστέον ὅτι εἰσὶν θεοί; 56Ни ѿ разбѡ́йникъ, ни ѿ тате́й и҆зба́вѧтъ себѐ бо́зи древѧ́ни и҆ ка́менни, и҆ посре́брени и҆ позлаще́ни.
57Οὔτε ἀπὸ κλεπτῶν οὔτε ἀπὸ λῃστῶν οὐ μὴ διασωθῶσιν θεοὶ ξύλινοι καὶ περιάργυροι καὶ περίχρυσοι, ὧν οἱ ἰσχύοντες περιελοῦνται τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν περικείμενον αὐτοῖς ἀπελεύσονται ἔχοντες, οὔτε ἑαυτοῖς οὐ μὴ βοηθήσωσιν· 57И҆̀хже преѡдолѣ́вше и҆ взе́мше зла́то и҆ сребро̀ и҆ ри̑зы и҆́хъ, ѿи́дꙋтъ, нижѐ са́ми себѣ̀ помо́гꙋтъ.
58ὥστε κρεῖσσον εἶναι βασιλέα ἐπιδεικνύμενον τὴν ἑαυτοῦ ἀνδρείαν σκεῦος ἐν οἰκίᾳ χρήσιμον, ἐφ᾿ χρήσεται κεκτημένος, οἱ ψευδεῖς θεοί· καὶ θύρα ἐν οἰκίᾳ διασῴζουσα τὰ ἐν αὐτῇ ὄντα οἱ ψευδεῖς θεοί, καὶ ξύλινος στῦλος ἐν βασιλείοις οἱ ψευδεῖς θεοί. 58Тѣ́мже лꙋ́чше є҆́сть ца́рь показꙋ́ѧй своѐ мꙋ́жество, и҆лѝ сосꙋ́дъ въ домꙋ̀ потре́бенъ, є҆го́же ᲂу҆потреблѧ́етъ владѧ́й и҆́мъ, не́жели лжи́вїи бо́зи: и҆лѝ две́рь въ домꙋ̀ стрегꙋ́щи ꙗ҆̀же въ не́мъ, не́жели лжи́вїи бо́зи: и҆ древѧ́ный сто́лпъ въ домꙋ̀ ца́рстѣмъ, не́жели лжи́вїи бо́зи.
59ἥλιος μὲν γὰρ καὶ σελήνη καὶ ἄστρα ὄντα λαμπρὰ καὶ ἀποστελλόμενα ἐπὶ χρείας εὐήκοά εἰσιν· 59Со́лнце бо и҆ лꙋна̀ и҆ ѕвѣ́зды, свѣ̑тлы сꙋ́ще и҆ посыла́ємы на потре́бꙋ, благопослꙋшли̑вы сꙋ́ть.
60ὡσαύτως καὶ ἀστραπή, ὅταν ἐπιφανῇ, εὔοπτός ἐστιν· τὸ δ᾿ αὐτὸ καὶ πνεῦμα ἐν πάσῃ χώρᾳ πνεῖ· 60Та́кожде и҆ мо́лнїѧ, є҆гда̀ блиста́етъ, благови́дна є҆́сть: та́кожде и҆ вѣ́тръ во все́й странѣ̀ вѣ́етъ.
61καὶ νεφέλαις ὅταν ἐπιταγῇ ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἐπιπορεύεσθαι ἐφ᾿ ὅλην τὴν οἰκουμένην, συντελοῦσι τὸ ταχθέν· τό τε πῦρ ἐξαποσταλὲν ἄνωθεν ἐξαναλῶσαι ὄρη καὶ δρυμοὺς ποιεῖ τὸ συνταχθέν. 61И҆ ѡ҆блакѡ́мъ є҆гда̀ повели́тсѧ ѿ бг҃а и҆тѝ на всю̀ вселе́ннꙋю, соверша́ютъ повелѣ́нное.
62ταῦτα δὲ οὔτε ταῖς ἰδέαις οὔτε ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν ἀφωμοιωμένα ἐστίν. 62Ѻ҆́гнь же пꙋ́щенъ свы́ше и҆стреби́ти го́ры и҆ дꙋбра̑вы твори́тъ повелѣ́нное: сі́и же ни ѡ҆бразѡ́мъ, нижѐ си́ламъ и҆́хъ ᲂу҆подо́блени сꙋ́ть.
63ὅθεν οὔτε νομιστέον οὔτε κλητέον ὑπάρχειν αὐτοὺς θεούς, οὐ δυνατῶν ὄντων αὐτῶν οὔτε κρίσιν κρῖναι οὔτε εὖ ποιεῖν ἀνθρώποις. 63Тѣ́мже ни мнѣ́ти мо́щно, ни прозыва́ти и҆̀хъ бы́ти бо́ги, не си̑льнымъ и҆̀мъ сꙋ́щымъ ни прю̀ разсꙋди́ти, ни добра̀ сотвори́ти человѣ́кѡмъ.
64γνόντες οὖν ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί, μὴ φοβηθῆτε αὐτούς. 64Разꙋмѣ́вше ᲂу҆̀бо, ꙗ҆́кѡ не сꙋ́ть бо́зи, не бо́йтесѧ и҆́хъ.
65Οὔτε γὰρ βασιλεῦσιν οὐ μὴ καταράσωνται οὔτε μὴ εὐλογήσωσι. 65Ни царе́й бо прокленꙋ́тъ, нижѐ благословѧ́тъ.
66σημεῖά τε ἐν ἔθνεσιν ἐν οὐρανῷ οὐ μὴ δείξωσιν οὐδὲ ὡς ἥλιος λάμψουσιν οὐδὲ φωτίσουσιν ὡς σελήνη. 66Зна́менїѧ же на небесѝ и҆ во ꙗ҆зы́цѣхъ не пока́жꙋтъ: ни просвѣтѧ́тъ ꙗ҆́кѡ со́лнце, ни ѡ҆свѣтѧ́тъ ꙗ҆́кѡ лꙋна̀.
67τὰ θηρία ἐστὶν κρείττω αὐτῶν, δύνανται ἐκφυγόντα εἰς σκέπην ἑαυτὰ ὠφελῆσαι. 67Ѕвѣ́рїе лꙋ́чше и҆́хъ сꙋ́ть, и҆̀же мо́гꙋтъ, и҆збѣ́гше под̾ кро́въ, себѐ по́льзовати.
68κατ᾿ οὐδένα οὖν τρόπον ἐστὶν ἡμῖν φανερὸν ὅτι εἰσὶν θεοί· διὸ μὴ φοβηθῆτε αὐτούς. 68Ни є҆ди́нымъ ᲂу҆̀бо ѡ҆́бразомъ є҆́сть на́мъ ꙗ҆́вѣ, ꙗ҆́кѡ сꙋ́ть бо́зи: тѣ́мже не бо́йтесѧ и҆́хъ.
69Ὥσπερ γὰρ ἐν σικυηράτῳ προβασκάνιον οὐδὲν φυλάσσον, οὕτως οἱ θεοὶ αὐτῶν εἰσιν ξύλινοι καὶ περίχρυσοι καὶ περιάργυροι. 69Ꙗ҆́коже бо во ѻ҆во́щницѣ пꙋжа́ло ничесѡ́же храни́тъ, та́кожде и҆ бо́зи и҆́хъ сꙋ́ть древѧ́ни и҆ ка́менни, и҆ посре́брени и҆ позлаще́ни.
70τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τῇ ἐν κήπῳ ῥάμνῳ, ἐφ᾿ ἧς πᾶν ὄρνεον ἐπικάθηται, ὡσαύτως δὲ καὶ νεκρῷ ἐρριμμένῳ ἐν σκότει ἀφωμοίωνται οἱ θεοὶ αὐτῶν ξύλινοι καὶ περίχρυσοι καὶ περιάργυροι. 70Тѣ́мъ же ѡ҆́бразомъ и҆ хвра́стъ, и҆́же во ѡ҆гра́дѣ, на не́мже всѧ̑ пти̑цы сѣда́ютъ: та́кожде и҆ мертвецꙋ̀ пове́рженꙋ во тьмѣ̀ подо́бни сꙋ́ть бо́зи и҆́хъ, древѧ́ни, позлаще́ни и҆ посре́брени.
71ἀπό τε τῆς πορφύρας καὶ τῆς μαρμάρου τῆς ἐπ᾿ αὐτοῖς σηπομένης γνώσεσθε ὅτι οὔκ εἰσιν θεοί· αὐτά τε ἐξ ὑστέρου βρωθήσονται, καὶ ἔσται ὄνειδος ἐν τῇ χώρᾳ. 71Ѿ багрѧни́цы, ( въ ню́же ѡ҆дѣ́ѧни, ) и҆ ѿ мра́мора, и҆́же на ни́хъ плѣ́снивѣетъ, позна́йте, ꙗ҆́кѡ не сꙋ́ть бо́зи: ті́и бо послѣдѝ и҆з̾ѧде́ни бꙋ́дꙋтъ ѿ че́рвїѧ и҆ бꙋ́дꙋтъ во ᲂу҆кори́знꙋ во странѣ̀.
72κρείσσων οὖν ἄνθρωπος δίκαιος οὐκ ἔχων εἴδωλα, ἔσται γὰρ μακρὰν ἀπὸ ὀνειδισμοῦ. 72Лꙋ́чше ᲂу҆̀бо є҆́сть человѣ́къ пра́веденъ не и҆мѣ́ѧй кꙋмі́рѡвъ, бꙋ́детъ бо дале́че ѿ ᲂу҆кори́зны.
Перейти к зачалу
Statistic
Всего токенов:

Frequencies wordforms

Statistic wordforms