а҃ маккавей́скаѧ 2
Select texts:
|
LXX, Rahlfs
|
Бі́блїа. Синодальная типография, 1901
|
| 1Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀνέστη Ματταθιας υἱὸς Ιωαννου τοῦ Συμεων ἱερεὺς τῶν υἱῶν Ιωαριβ ἀπὸ Ιερουσαλημ καὶ ἐκάθισεν ἐν Μωδειν. | 1Во дне́хъ тѣ́хъ воста̀ маттаѳі́а сы́нъ і҆ѡа́нновъ, сы́на сѷмеѡ́нѧ, свѧще́нникъ ѿ сынѡ́въ і҆ѡарі́влихъ ѿ і҆ерⷭ҇ли́ма, и҆ сѣ́де во мѡди́нѣ. |
| 2καὶ αὐτῷ υἱοὶ πέντε, Ιωαννης ὁ ἐπικαλούμενος Γαδδι, | 2И҆ и҆мѧ́ше сынѡ́въ пѧ́ть: і҆ѡа́нна, и҆́же проименова́шесѧ гадді́съ, |
| 3Σιμων ὁ καλούμενος Θασσι, | 3и҆ сі́мѡна, и҆́же проименова́шесѧ ѳассі́съ, |
| 4Ιουδας ὁ καλούμενος Μακκαβαῖος, | 4і҆ꙋ́дꙋ, и҆́же зва́шесѧ маккаве́й, |
| 5Ελεαζαρ ὁ καλούμενος Αυαραν, Ιωναθης ὁ καλούμενος Απφους. | 5є҆леаза́ра, и҆́же проименова́шесѧ а҆ѵара́нъ, и҆ і҆ѡнаѳа́на, и҆́же проименова́шесѧ а҆пфꙋ́съ. |
| 6καὶ εἶδεν τὰς βλασφημίας τὰς γινομένας ἐν Ιουδα καὶ ἐν Ιερουσαλημ | 6И҆ ви́дѣ хꙋлє́нїѧ быва̑ющаѧ во і҆ꙋде́и и҆ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, |
| 7καὶ εἶπεν Οἴμμοι, ἵνα τί τοῦτο ἐγεννήθην ἰδεῖν τὸ σύντριμμα τοῦ λαοῦ μου καὶ τὸ σύντριμμα τῆς ἁγίας πόλεως καὶ καθίσαι ἐκεῖ ἐν τῷ δοθῆναι αὐτὴν ἐν χειρὶ ἐχθρῶν, τὸ ἁγίασμα ἐν χειρὶ ἀλλοτρίων; | 7и҆ речѐ: ᲂу҆вы̀ мнѣ̀! почто̀ рожде́нъ є҆́смь ви́дѣти сотре́нїе люді́й мои́хъ и҆ сотре́нїе гра́да ст҃а́гѡ, и҆ сѣдѣ́ти здѣ̀, внегда̀ предава́тисѧ є҆мꙋ̀ въ рꙋ́цѣ врагѡ́въ и҆ ст҃ы́ни въ рꙋ́ки чꙋжди́хъ; |
| 8ἐγένετο ὁ ναὸς αὐτῆς ὡς ἀνὴρ ἄδοξος, | 8бы́сть хра́мъ є҆гѡ̀ ꙗ҆́кѡ человѣ́къ безче́стенъ, |
| 9τὰ σκεύη τῆς δόξης αὐτῆς αἰχμάλωτα ἀπήχθη, ἀπεκτάνθη τὰ νήπια αὐτῆς ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῆς, οἱ νεανίσκοι αὐτῆς ἐν ῥομφαίᾳ ἐχθροῦ. | 9сосꙋ́ды сла́вы є҆гѡ̀ плѣне́ни ѿнесе́ни сꙋ́ть, побїе́ни сꙋ́ть младе́нцы є҆гѡ̀ на сто́гнахъ, и҆ ю҆́ношы є҆гѡ̀ падо́ша мече́мъ вра́жїимъ: |
| 10ποῖον ἔθνος οὐκ ἐκληρονόμησεν βασίλεια καὶ οὐκ ἐκράτησεν τῶν σκύλων αὐτῆς; | 10кі́й ꙗ҆зы́къ не наслѣ́дова ца́рства є҆гѡ̀ и҆ не ѡ҆держа̀ коры́стей є҆гѡ̀; |
| 11πᾶς ὁ κόσμος αὐτῆς ἀφῃρέθη, ἀντὶ ἐλευθέρας ἐγένετο εἰς δούλην. | 11всѧ̀ ᲂу҆́тварь є҆гѡ̀ взѧта̀ є҆́сть, вмѣ́стѡ свобо́днагѡ бы́сть въ раба̀: |
| 12καὶ ἰδοὺ τὰ ἅγια ἡμῶν καὶ ἡ καλλονὴ ἡμῶν καὶ ἡ δόξα ἡμῶν ἠρημώθη, καὶ ἐβεβήλωσαν αὐτὰ τὰ ἔθνη. | 12и҆ сѐ, ст҃а̑ѧ на̑ша и҆ красота̀ на́ша и҆ сла́ва на́ша ѡ҆пꙋстѣ̀, и҆ ѡ҆скверни́ша ѧ҆̀ ꙗ҆зы́цы: |
| 13ἵνα τί ἡμῖν ἔτι ζωή; | 13почто̀ ᲂу҆̀бо на́мъ є҆щѐ жи́ти; |
| 14καὶ διέρρηξεν Ματταθιας καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ περιεβάλοντο σάκκους καὶ ἐπένθησαν σφόδρα. | 14И҆ растерза̀ ри̑зы своѧ̑ маттаѳі́а и҆ сы́нове є҆гѡ̀, и҆ ѡ҆блеко́шасѧ во врє́тища, и҆ пла́каша ѕѣлѡ̀. |
| 15Καὶ ἦλθον οἱ παρὰ τοῦ βασιλέως οἱ καταναγκάζοντες τὴν ἀποστασίαν εἰς Μωδειν τὴν πόλιν, ἵνα θυσιάσωσιν. | 15И҆ прїидо́ша ѿ царѧ̀ принꙋжда́ющїи ко ѿстꙋпле́нїю во гра́дъ мѡди́нъ, да пожрꙋ́тъ. |
| 16καὶ πολλοὶ ἀπὸ Ισραηλ πρὸς αὐτοὺς προσῆλθον· καὶ Ματταθιας καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ συνήχθησαν. | 16И҆ мно́зи ѿ і҆и҃лѧ приложи́шасѧ къ ни̑мъ: маттаѳі́а же и҆ сы́нове є҆гѡ̀ собра́шасѧ. |
| 17καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ εἶπον τῷ Ματταθια λέγοντες Ἄρχων καὶ ἔνδοξος καὶ μέγας εἶ ἐν τῇ πόλει ταύτῃ καὶ ἐστηρισμένος υἱοῖς καὶ ἀδελφοῖς· | 17И҆ ѿвѣща́ша по́сланнїи ѿ царѧ̀ и҆ рѣ́ша маттаѳі́и глаго́люще: кнѧ́зь и҆ пресла́вный и҆ ве́лїй є҆сѝ во гра́дѣ се́мъ, и҆ ᲂу҆твержде́нъ въ сынѣ́хъ и҆ бра́тїихъ: |
| 18νῦν πρόσελθε πρῶτος καὶ ποίησον τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως, ὡς ἐποίησαν πάντα τὰ ἔθνη καὶ οἱ ἄνδρες Ιουδα καὶ οἱ καταλειφθέντες ἐν Ιερουσαλημ, καὶ ἔσῃ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου τῶν φίλων τοῦ βασιλέως, καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου δοξασθήσεσθε ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ καὶ ἀποστολαῖς πολλαῖς. | 18нн҃ѣ ᲂу҆̀бо пристꙋпѝ пе́рвый и҆ сотворѝ повелѣ́нїе царе́во, ꙗ҆́коже сотвори́ша всѝ ꙗ҆зы́цы и҆ мꙋ́жїе і҆ꙋ̑дины и҆ ѡ҆ста́вшїи во і҆ерⷭ҇ли́мѣ, и҆ бꙋ́деши ты̀ и҆ до́мъ тво́й посредѣ̀ дрꙋгѡ́въ царе́выхъ: и҆ ты̀ и҆ сы́нове твоѝ просла́витесѧ въ сребрѣ̀ и҆ зла́тѣ и҆ въ дарѣ́хъ мно́зѣхъ. |
| 19καὶ ἀπεκρίθη Ματταθιας καὶ εἶπεν φωνῇ μεγάλῃ Εἰ πάντα τὰ ἔθνη τὰ ἐν οἴκῳ τῆς βασιλείας τοῦ βασιλέως ἀκούουσιν αὐτοῦ ἀποστῆναι ἕκαστος ἀπὸ λατρείας πατέρων αὐτοῦ καὶ ᾑρετίσαντο ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ, | 19И҆ ѿвѣща̀ маттаѳі́а и҆ речѐ гла́сомъ ве́лїимъ: а҆́ще и҆ всѝ ꙗ҆зы́цы въ домꙋ̀ ца́рствїѧ царѧ̀ слꙋ́шаютъ є҆гѡ̀, є҆́же ѿстꙋпи́ти комꙋ́ждо ѿ слꙋже́нїѧ ѻ҆тє́цъ свои́хъ, и҆ соизво́лиша въ за́повѣдехъ є҆гѡ̀: |
| 20κἀγὼ καὶ οἱ υἱοί μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου πορευσόμεθα ἐν διαθήκῃ πατέρων ἡμῶν· | 20но а҆́зъ и҆ сы́нове моѝ и҆ бра́тїѧ моѧ̑ повинꙋ́емсѧ зако́нꙋ ѻ҆тє́цъ на́шихъ: |
| 21ἵλεως ἡμῖν καταλιπεῖν νόμον καὶ δικαιώματα· | 21млⷭ҇тивъ на́мъ( бꙋ́ди, бж҃е) , є҆́же ѡ҆ста́вити зако́нъ и҆ ѡ҆правда̑нїѧ: |
| 22τῶν λόγων τοῦ βασιλέως οὐκ ἀκουσόμεθα παρελθεῖν τὴν λατρείαν ἡμῶν δεξιὰν ἢ ἀριστεράν. | 22слове́съ царе́выхъ не послꙋ́шаемъ, є҆́же престꙋпи́ти слꙋже́нїе на́ше на де́сно и҆лѝ на шꙋ́ее. |
| 23καὶ ὡς ἐπαύσατο λαλῶν τοὺς λόγους τούτους, προσῆλθεν ἀνὴρ Ιουδαῖος ἐν ὀφθαλμοῖς πάντων θυσιάσαι ἐπὶ τοῦ βωμοῦ ἐν Μωδειν κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως. | 23И҆ ꙗ҆́кѡ преста̀ глаго́лати словеса̀ сїѧ̑, пристꙋпѝ мꙋ́жъ і҆ꙋде́анинъ пред̾ ѻ҆чи́ма всѣ́хъ жре́ти въ ка́пищи, є҆́же въ мѡди́нѣ, по повелѣ́нїю царе́вꙋ. |
| 24καὶ εἶδεν Ματταθιας καὶ ἐζήλωσεν, καὶ ἐτρόμησαν οἱ νεφροὶ αὐτοῦ, καὶ ἀνήνεγκεν θυμὸν κατὰ τὸ κρίμα καὶ δραμὼν ἔσφαξεν αὐτὸν ἐπὶ τὸν βωμόν· | 24И҆ ви́дѣ маттаѳі́а и҆ возревнова̀, и҆ вострепета́ша внꙋ́трєннѧѧ є҆гѡ̀, и҆ возжже́сѧ ꙗ҆́рость є҆гѡ̀ по сꙋдꙋ̀( зако́на) , и҆ наскочи́въ разсѣчѐ є҆го̀ въ ка́пищи. |
| 25καὶ τὸν ἄνδρα τοῦ βασιλέως τὸν ἀναγκάζοντα θύειν ἀπέκτεινεν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ τὸν βωμὸν καθεῖλεν. | 25И҆ мꙋ́жа, є҆го́же ца́рь посла̀, и҆́же принꙋжда́ше жре́ти, ᲂу҆бѝ во вре́мѧ ѻ҆́но и҆ ка́пище разорѝ. |
| 26καὶ ἐζήλωσεν τῷ νόμῳ, καθὼς ἐποίησεν Φινεες τῷ Ζαμβρι υἱῷ Σαλωμ. | 26И҆ возревнова̀ ѡ҆ зако́нѣ, ꙗ҆́коже же сотворѝ фїнее́съ замврі́ю сы́нꙋ салѡ́млю. |
| 27καὶ ἀνέκραξεν Ματταθιας ἐν τῇ πόλει φωνῇ μεγάλῃ λέγων Πᾶς ὁ ζηλῶν τῷ νόμῳ καὶ ἱστῶν διαθήκην ἐξελθέτω ὀπίσω μου. | 27И҆ возопѝ маттаѳі́а во гра́дѣ гла́сомъ ве́лїимъ глаго́лѧ: всѧ́къ ревнꙋ́ѧй ѡ҆ зако́нѣ и҆ стоѧ́й въ завѣ́тѣ да и҆зы́детъ в̾слѣ́дъ менє̀. |
| 28καὶ ἔφυγεν αὐτὸς καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἰς τὰ ὄρη καὶ ἐγκατέλιπον ὅσα εἶχον ἐν τῇ πόλει. | 28И҆ ѿбѣжа̀ са́мъ и҆ сы́нове є҆гѡ̀ въ го́ры, и҆ ѡ҆ста́виша, є҆ли̑ка и҆мѣ́ѧхꙋ во гра́дѣ. |
| 29Τότε κατέβησαν πολλοὶ ζητοῦντες δικαιοσύνην καὶ κρίμα εἰς τὴν ἔρημον καθίσαι ἐκεῖ, | 29Тогда̀ снидо́ша мно́зи и҆́щꙋще сꙋда̀ и҆ пра́вды въ пꙋсты́ню, |
| 30αὐτοὶ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν, ὅτι ἐσκληρύνθη ἐπ᾿ αὐτοὺς τὰ κακά. | 30и҆ сѣдо́ша тꙋ̀ са́ми, и҆ сы́нове и҆́хъ и҆ жєны̀ и҆́хъ, и҆ ско́ти и҆́хъ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆мно́жишасѧ на ни́хъ ѕла̑ѧ. |
| 31καὶ ἀνηγγέλη τοῖς ἀνδράσιν τοῦ βασιλέως καὶ ταῖς δυνάμεσιν, αἳ ἦσαν ἐν Ιερουσαλημ πόλει Δαυιδ ὅτι κατέβησαν ἄνδρες, οἵτινες διεσκέδασαν τὴν ἐντολὴν τοῦ βασιλέως, εἰς τοὺς κρύφους ἐν τῇ ἐρήμῳ. | 31И҆ возвѣще́но бы́сть мꙋжє́мъ царє́вымъ и҆ си́ламъ, и҆̀же бѧ́хꙋ во і҆ерⷭ҇ли́мѣ гра́дѣ даві́довѣ, ꙗ҆́кѡ ѿидо́ша мꙋ́жїе нѣ́цыи, и҆̀же разори́ша за́повѣдь ца́рскꙋ, въ мѣста̀ та̑йнаѧ въ пꙋсты́ню. |
| 32καὶ ἔδραμον ὀπίσω αὐτῶν πολλοὶ καὶ κατελάβοντο αὐτοὺς καὶ παρενέβαλον ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ συνεστήσαντο πρὸς αὐτοὺς πόλεμον ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων | 32И҆ теко́ша в̾слѣ́дъ и҆́хъ мно́зи, и҆ пости́гше и҆̀хъ ѡ҆полчи́шасѧ на ни́хъ, и҆ соста́виша проти́вꙋ и҆́хъ бра́нь въ де́нь сꙋббѡ́тный, |
| 33καὶ εἶπον πρὸς αὐτούς Ἕως τοῦ νῦν· ἐξελθόντες ποιήσατε κατὰ τὸν λόγον τοῦ βασιλέως, καὶ ζήσεσθε. | 33и҆ реко́ша къ ни̑мъ: донн҃ѣ дово́льно, и҆зыди́те и҆ сотвори́те по сло́вꙋ царе́вꙋ, и҆ жи́ви бꙋ́дете. |
| 34καὶ εἶπον Οὐκ ἐξελευσόμεθα οὐδὲ ποιήσομεν τὸν λόγον τοῦ βασιλέως βεβηλῶσαι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων. | 34И҆ рѣ́ша: не и҆зы́демъ, ни сотвори́мъ по сло́вꙋ царе́вꙋ, є҆́же ѡ҆скверни́ти де́нь сꙋббѡ́тный. |
| 35καὶ ἐτάχυναν ἐπ᾿ αὐτοὺς πόλεμον. | 35И҆ ᲂу҆скори́ша на ни́хъ бра́нь. |
| 36καὶ οὐκ ἀπεκρίθησαν αὐτοῖς οὐδὲ λίθον ἐνετίναξαν αὐτοῖς οὐδὲ ἐνέφραξαν τοὺς κρύφους | 36И҆ не ѿвѣща́ша и҆̀мъ, нижѐ ка́мене верго́ша на ни́хъ, нижѐ загради́ша мѣ́стъ та́йныхъ, рекꙋ́ще: |
| 37λέγοντες Ἀποθάνωμεν πάντες ἐν τῇ ἁπλότητι ἡμῶν· μαρτυρεῖ ἐφ᾿ ἡμᾶς ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ὅτι ἀκρίτως ἀπόλλυτε ἡμᾶς. | 37ᲂу҆́мремъ всѝ въ простотѣ̀ на́шей, свидѣ́телє бꙋ́дꙋтъ на на́съ не́бо и҆ землѧ̀, ꙗ҆́кѡ непра́вѡ погꙋблѧ́ете на́съ. |
| 38καὶ ἀνέστησαν ἐπ᾿ αὐτοὺς ἐν πολέμῳ τοῖς σάββασιν, καὶ ἀπέθανον αὐτοὶ καὶ αἱ γυναῖκες αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν ἕως χιλίων ψυχῶν ἀνθρώπων. | 38И҆ воста́ша на ни́хъ въ бра́ни въ сꙋббѡ̑ты, и҆ ᲂу҆мро́ша сі́и и҆ жєны̀ и҆́хъ, и҆ сы́нове и҆́хъ и҆ ско́ти и҆́хъ, да́же до ты́сѧщи дꙋ́шъ челѡвѣ́къ. |
| 39Καὶ ἔγνω Ματταθιας καὶ οἱ φίλοι αὐτοῦ καὶ ἐπένθησαν ἐπ᾿ αὐτοὺς σφόδρα. | 39И҆ позна̀ маттаѳі́а и҆ дрꙋ́зи є҆гѡ̀, и҆ пла́кашасѧ ѡ҆ ни́хъ ѕѣлѡ̀. |
| 40καὶ εἶπεν ἀνὴρ τῷ πλησίον αὐτοῦ Ἐὰν πάντες ποιήσωμεν ὡς οἱ ἀδελφοὶ ἡμῶν ἐποίησαν καὶ μὴ πολεμήσωμεν πρὸς τὰ ἔθνη ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ἡμῶν καὶ τῶν δικαιωμάτων ἡμῶν, νῦν τάχιον ὀλεθρεύσουσιν ἡμᾶς ἀπὸ τῆς γῆς. | 40И҆ речѐ мꙋ́жъ и҆́скреннемꙋ своемꙋ̀: а҆́ще всѝ сотвори́мъ, ꙗ҆́коже бра́тїѧ на̑ша сотвори́ша, и҆ не воѡполчи́мсѧ на ꙗ҆зы́ки ѡ҆ дꙋша́хъ на́шихъ и҆ ѡ҆правда́нїихъ на́шихъ, нн҃ѣ на́съ ско́рѡ и҆скоренѧ́тъ ѿ землѝ. |
| 41καὶ ἐβουλεύσαντο τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγοντες Πᾶς ἄνθρωπος, ὃς ἐὰν ἔλθῃ ἐφ᾿ ἡμᾶς εἰς πόλεμον τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων, πολεμήσωμεν κατέναντι αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωμεν πάντες καθὼς ἀπέθανον οἱ ἀδελφοὶ ἡμῶν ἐν τοῖς κρύφοις. | 41И҆ ᲂу҆мы́слиша въ де́нь ѡ҆́нъ глаго́люще: всѧ́къ человѣ́къ, и҆́же а҆́ще прїи́детъ къ на́мъ на бра́нь въ де́нь сꙋббѡ́тный, ѡ҆полчи́мсѧ проти́вꙋ є҆гѡ̀, и҆ не ᲂу҆́мремъ всѝ, ꙗ҆́коже ᲂу҆мро́ша бра́тїѧ на̑ша въ та́йныхъ. |
| 42τότε συνήχθησαν πρὸς αὐτοὺς συναγωγὴ Ασιδαίων, ἰσχυροὶ δυνάμει ἀπὸ Ισραηλ, πᾶς ὁ ἑκουσιαζόμενος τῷ νόμῳ· | 42Тогда̀ собра́сѧ къ ни̑мъ со́нмище і҆ꙋде́йское крѣ́пцыи въ си́лѣ ѿ і҆и҃лѧ, всѧ́къ соизволѧ́ѧй зако́нꙋ: |
| 43καὶ πάντες οἱ φυγαδεύοντες ἀπὸ τῶν κακῶν προσετέθησαν αὐτοῖς καὶ ἐγένοντο αὐτοῖς εἰς στήριγμα. | 43и҆ всѝ и҆̀же бѣжа́ша ѿ ѕлы́хъ, приложи́шасѧ и҆̀мъ и҆ бы́ша и҆̀мъ во ᲂу҆твержде́нїе. |
| 44καὶ συνεστήσαντο δύναμιν καὶ ἐπάταξαν ἁμαρτωλοὺς ἐν ὀργῇ αὐτῶν καὶ ἄνδρας ἀνόμους ἐν θυμῷ αὐτῶν· καὶ οἱ λοιποὶ ἔφυγον εἰς τὰ ἔθνη σωθῆναι. | 44И҆ собра́ша во́євъ и҆ поби́ша грѣ́шныхъ во гнѣ́вѣ свое́мъ и҆ мꙋже́й беззако́нныхъ въ ꙗ҆́рости свое́й: про́чїи же бѣжа́ша во ꙗ҆зы́ки спасти́сѧ. |
| 45καὶ ἐκύκλωσεν Ματταθιας καὶ οἱ φίλοι αὐτοῦ καὶ καθεῖλον τοὺς βωμοὺς | 45И҆ ѡ҆бы́де маттаѳі́а и҆ дрꙋ́зи є҆гѡ̀, и҆ разори́ша ка̑пища, |
| 46καὶ περιέτεμον τὰ παιδάρια τὰ ἀπερίτμητα, ὅσα εὗρον ἐν ὁρίοις Ισραηλ, ἐν ἰσχύι | 46и҆ ѡ҆брѣ́заша ѻ҆́троки неѡбрѣ̑заныѧ, є҆ли́кихъ ѡ҆брѣто́ша въ предѣ́лѣхъ і҆и҃левыхъ въ си́лѣ, |
| 47καὶ ἐδίωξαν τοὺς υἱοὺς τῆς ὑπερηφανίας, καὶ κατευοδώθη τὸ ἔργον ἐν χειρὶ αὐτῶν· | 47и҆ погна́ша сынѡ́въ горды́ни, и҆ ᲂу҆спѣ̀ дѣ́ло въ рꙋкꙋ̀ и҆́хъ: |
| 48καὶ ἀντελάβοντο τοῦ νόμου ἐκ χειρὸς τῶν ἐθνῶν καὶ τῶν βασιλέων καὶ οὐκ ἔδωκαν κέρας τῷ ἁμαρτωλῷ. | 48и҆ ᲂу҆держа́ша зако́нъ ѿ рꙋкѝ ꙗ҆зы́кѡвъ и҆ ѿ рꙋкѝ царе́й, и҆ не да́ша ро́га грѣ́шникꙋ. |
| 49Καὶ ἤγγισαν αἱ ἡμέραι Ματταθιου ἀποθανεῖν, καὶ εἶπεν τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ Νῦν ἐστηρίσθη ὑπερηφανία καὶ ἐλεγμὸς καὶ καιρὸς καταστροφῆς καὶ ὀργὴ θυμοῦ. | 49И҆ прибли́жишасѧ дні́е маттаѳі́и ᲂу҆мре́ти, и҆ речѐ сынѡ́мъ свои̑мъ: нн҃ѣ ᲂу҆крѣпи́сѧ горды́нѧ и҆ ѡ҆бличе́нїе, и҆ вре́мѧ низвраще́нїѧ и҆ гнѣ́въ ꙗ҆́рости: |
| 50νῦν, τέκνα, ζηλώσατε τῷ νόμῳ καὶ δότε τὰς ψυχὰς ὑμῶν ὑπὲρ διαθήκης πατέρων ἡμῶν | 50и҆ нн҃ѣ, ча̑да, возревнꙋ́йте зако́нꙋ и҆ дади́те дꙋ́шы ва́шѧ за завѣ́тъ ѻ҆тцє́въ на́шихъ. |
| 51καὶ μνήσθητε τὰ ἔργα τῶν πατέρων, ἃ ἐποίησαν ἐν ταῖς γενεαῖς αὐτῶν, καὶ δέξασθε δόξαν μεγάλην καὶ ὄνομα αἰώνιον. | 51Помѧни́те дѣла̀ ѻ҆тє́цъ на́шихъ ꙗ҆̀же сотвори́ша въ ро́дѣхъ свои́хъ, и҆ прїи́мете сла́вꙋ ве́лїю и҆ и҆́мѧ вѣ́чное. |
| 52Αβρααμ οὐχὶ ἐν πειρασμῷ εὑρέθη πιστός, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην; | 52А҆враа́мъ не во и҆скꙋше́нїи ли ѡ҆брѣ́тенъ є҆́сть вѣ́ренъ, и҆ вмѣни́сѧ є҆мꙋ̀ въ пра́вдꙋ; |
| 53Ιωσηφ ἐν καιρῷ στενοχωρίας αὐτοῦ ἐφύλαξεν ἐντολὴν καὶ ἐγένετο κύριος Αἰγύπτου. | 53І҆ѡ́сифъ во вре́мѧ тѣсноты̀ своеѧ̀ сохранѝ за́повѣдь и҆ бы́сть господи́нъ є҆гѵ́птꙋ. |
| 54Φινεες ὁ πατὴρ ἡμῶν ἐν τῷ ζηλῶσαι ζῆλον ἔλαβεν διαθήκην ἱερωσύνης αἰωνίας. | 54Фїнее́съ ѻ҆те́цъ на́шъ внегда̀ возревнова̀ ре́вностїю, прїѧ́тъ завѣ́тъ свѧще́нства вѣ́чнагѡ. |
| 55Ἰησοῦς ἐν τῷ πληρῶσαι λόγον ἐγένετο κριτὴς ἐν Ισραηλ. | 55І҆исꙋ́съ, є҆гда̀ и҆спо́лни сло́во, бы́сть сꙋдїѧ̀ во і҆и҃ли. |
| 56Χαλεβ ἐν τῷ μαρτύρασθαι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἔλαβεν γῆς κληρονομίαν. | 56Хале́въ, є҆гда̀ засвидѣ́тельствова въ цр҃кви, воспрїѧ̀ землѝ наслѣ́дїе. |
| 57Δαυιδ ἐν τῷ ἐλέει αὐτοῦ ἐκληρονόμησεν θρόνον βασιλείας εἰς αἰῶνας. | 57Даві́дъ во свое́й ми́лости наслѣ́дова престо́лъ ца́рствїѧ во вѣ́къ вѣ́ка. |
| 58Ηλιας ἐν τῷ ζηλῶσαι ζῆλον νόμου ἀνελήμφθη εἰς τὸν οὐρανόν. | 58И҆лїа̀, є҆гда̀ возревнова̀ ре́вностїю зако́на, взѧ́сѧ да́же на не́бо. |
| 59Ανανιας, Αζαριας, Μισαηλ πιστεύσαντες ἐσώθησαν ἐκ φλογός. | 59А҆на́нїа, а҆за́рїа, мїсаи́лъ вѣ́рꙋюще спасо́шасѧ ѿ пла́мене. |
| 60Δανιηλ ἐν τῇ ἁπλότητι αὐτοῦ ἐρρύσθη ἐκ στόματος λεόντων. | 60Данїи́лъ въ простотѣ̀ свое́й и҆з̾ѧ́тсѧ ѿ ᲂу҆́стъ льво́выхъ. |
| 61καὶ οὕτως ἐννοήθητε κατὰ γενεὰν καὶ γενεάν, ὅτι πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπ᾿ αὐτὸν οὐκ ἀσθενήσουσιν. | 61И҆ та́кѡ помышлѧ́йте по ро́дꙋ и҆ ро́дꙋ, ꙗ҆́кѡ всѝ ᲂу҆пова́ющїи на́нь не и҆знемо́гꙋтъ. |
| 62καὶ ἀπὸ λόγων ἀνδρὸς ἁμαρτωλοῦ μὴ φοβηθῆτε, ὅτι ἡ δόξα αὐτοῦ εἰς κόπρια καὶ εἰς σκώληκας· | 62И҆ ѿ слове́съ мꙋ́жа грѣ́шна не ᲂу҆бо́йтесѧ, поне́же сла́ва є҆гѡ̀ въ моты̑ла и҆ въ че́рвїе: |
| 63σήμερον ἐπαρθήσεται καὶ αὔριον οὐ μὴ εὑρεθῇ, ὅτι ἐπέστρεψεν εἰς τὸν χοῦν αὐτοῦ, καὶ ὁ διαλογισμὸς αὐτοῦ ἀπολεῖται. | 63дне́сь вознесе́тсѧ, а҆ ᲂу҆́трѣ не ѡ҆брѧ́щетсѧ, ꙗ҆́кѡ ѡ҆брати́сѧ въ пе́рсть свою̀, и҆ помышле́нїе є҆гѡ̀ поги́бе. |
| 64τέκνα, ἀνδρίζεσθε καὶ ἰσχύσατε ἐν τῷ νόμῳ, ὅτι ἐν αὐτῷ δοξασθήσεσθε. | 64и҆ вы̀, сы́нове, ᲂу҆крѣпи́тесѧ и҆ мꙋжа́йтесѧ въ зако́нѣ, ꙗ҆́кѡ въ не́мъ просла́витесѧ. |
| 65καὶ ἰδοὺ Συμεων ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν, οἶδα ὅτι ἀνὴρ βουλῆς ἐστιν, αὐτοῦ ἀκούετε πάσας τὰς ἡμέρας, αὐτὸς ἔσται ὑμῶν πατήρ. | 65И҆ сѐ, сѷмеѡ́нъ бра́тъ ва́шъ, вѣ́мъ, ꙗ҆́кѡ мꙋ́жъ совѣ́та є҆́сть, тогѡ̀ послꙋ́шайте всѧ̑ дни̑, то́й бꙋ́детъ ва́мъ во ѻ҆тца̀. |
| 66καὶ Ιουδας Μακκαβαῖος ἰσχυρὸς δυνάμει ἐκ νεότητος αὐτοῦ, αὐτὸς ἔσται ὑμῖν ἄρχων στρατιᾶς καὶ πολεμήσει πόλεμον λαῶν. | 66И҆ і҆ꙋ́да маккаве́й, се́й крѣ́покъ въ си́лѣ ѿ ю҆́ности своеѧ̀, се́й бꙋ́детъ ва́мъ нача́льникъ во́инства и҆ сотвори́тъ бра́нь лю́демъ. |
| 67καὶ ὑμεῖς προσάξετε πρὸς ὑμᾶς πάντας τοὺς ποιητὰς τοῦ νόμου καὶ ἐκδικήσατε ἐκδίκησιν τοῦ λαοῦ ὑμῶν· | 67И҆ вы̀ приведи́те къ себѣ̀ всѧ̑ творцы̀ зако́на и҆ ѿмсти́те мще́нїе люді́й ва́шихъ: |
| 68ἀνταπόδοτε ἀνταπόδομα τοῖς ἔθνεσιν καὶ προσέχετε εἰς πρόσταγμα τοῦ νόμου.– | 68возда́йте воздаѧ́нїе ꙗ҆зы́кѡмъ и҆ внемли́те въ за́пѡвѣди зако́на. |
| 69καὶ εὐλόγησεν αὐτούς· καὶ προσετέθη πρὸς τοὺς πατέρας αὐτοῦ. | 69И҆ благословѝ и҆̀хъ: и҆ приложи́сѧ ко ѻ҆тцє́мъ свои̑мъ. |
| 70καὶ ἀπέθανεν ἐν τῷ ἕκτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἔτει καὶ ἐτάφη ἐν τάφοις πατέρων αὐτοῦ ἐν Μωδειν, καὶ ἐκόψαντο αὐτὸν πᾶς Ισραηλ κοπετὸν μέγαν. | 70И҆ ᲂу҆́мре въ лѣ́то сто̀ четы́редесѧть шесто́е: и҆ погребо́ша є҆го̀ сы́нове є҆гѡ̀ во гробѣ́хъ ѻ҆тє́цъ є҆гѡ̀ въ мѡди́нѣ, и҆ пла́каша є҆го̀ ве́сь і҆и҃ль пла́чемъ ве́лїимъ. |