эпиврэмо

ἐπι-βρέμω
1) заставлять гудеть (τὸ πῦρ - acc. - ἐπιβρέμει ἲς ἀνέμοιο Hom.);
2) med. стрекотать, щебетать (χείλεσιν ἀμφιλάλοις ἐπιβρέμεται χελιδών Arph.);
3) восклицать (ἐπ᾽ εὐάσμασί τι Eur.).