энгиклоо

ἐγ-κυκλόω тж. med.
1) обводить кругом (ὀφθαλμόν Eur.);
2) обходить кругом, объезжать (βουλόμενος ἐγκυκλωθῆναι πᾶσαν Σικελίαν Diod.);
3) обвивать (αἱ ἐγκυκλωθεῖσαι ἐπ᾽ ἀλλήλοις σπεῖραι Diod.);
4) окружать (ὁ χθόν᾽ ἐγκυκλούμενος αἰθήρ Eur.; ἐγκυκλωσάμενοι καὶ περιχυθέντες Plut.): ὥσπερ φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωται Arph. словно чей-то голос окружал меня, т. е. послышался возле меня.