Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
ἐμπήγνῡμι
ἐμ-πήγνῡμι, дор.
ἐμπάγνῡμι (fut. ἐμπέξω, aor. ἐνέπηξα - дор. ἐνέπαξα, pf. ἐμπέπηγα; pass.: fut. ἐμπαγήσομαι, aor. 2 ἐνεπάγην)
1) втыкать, всаживать, вколачивать, вбивать (κάρφος εἰς τὴν γῆν Arst.; χαλκοῦν ἧλόν τινι Plut.);
2) вонзать (δόρυ μεταφρένῳ Hom. - in tmesi; τὰς ὄνυχας Arst.; ὀδόντα εἴς τινα Anth.; ἐμπαγῆναι δι᾽ ὀστέων Arph. и τοῖς ὀστέοις Plut.);
3) наносить (ἕλκος ὀδυναρὸν καρδίᾳ Pind.).