I ἕλιξ, ῐκος adj. 1) криворогий,
по друг. описывающий кривые борозды (βοῦς
Hom.,
Soph.; ταῦρος
Theocr.);
2) вьющийся, волнистый (χλόα
Eur.).
II ἕλιξ, ῐκος ἡ
1) зигзаг, извив (ἕλικες στεροπῆς
Aesch.);
2) извив, кольцо (ἀμφελικτὸς ἕλικα δράκων
Eur.);
3) завиток (αἱ ἕλικες τοῦ ὠτός
Arst.);
4) извилина, поворот (πόροι ἕλικας ἔχουσιν
Arst.);
5) завитушка, локон (τῶν βοστρύχων τῆς κεφαλῆς ἕλικες
Luc.);
6) круговое движение, круговорот (αἱ ἕλικες τοῦ οὐρανοῦ
Arst.);
7) щупальце (πολυπόδου ὀκτάτονοι ἕλικες
Anth.);
8) плющ (ἕ. νεότομος
Eur.);
9) лоза (βότρυος ἕ.
Arph.);
10) браслет, запястье (πόρπαι θ᾽ ἕλικες
Hom.);
11) Arst. = ἑλικτήρ;
12) спиральная обмотка (
sc. τῆς σκυτάλης
Plut.);
13) вихрь (ἡ ἕ. συγκατάγουσα τὸ νέφος
Arst.).