ἐκ-τομή ἡ
1) вырез (καταστρωμάτων ἐν ταῖς τριήρεσιν
Plut.): ἐ. κρημνώδης καὶ στενή
Plut. узкая тропа, высеченная в скалах: τῆς γῆς ἐκτομαί
Plut. куски дерна; ἐκτομὴν ἔχειν γραμμῆς ἑλικοειδοῦς
Plut. иметь вид прерывистой спирали;
2) оскопление, кастрация
Her.,
Plat.,
Arst.