Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
ἔκπλοος
ἔκ-πλοος, стяж.
ἔκπλους 2
1) отплытие, выход из гавани или в море (κρυφαῖος Aesch.; τῶν πλοίων Xen.): ἔκπλουν ποιεῖσθαι Thuc., Arst. = ἐκπλεῖν;
2) место отплытия (ἔκπλουν φυλάσσειν Aesch.; λιμὴν τὸν ἔκπλουν ἔχων Xen.; ἔ. τοῦ λιμένος Plut.).