I οὖλος 3 эп. = ὅλος.
II οὖλος 3 [ὄλλυμι]
1) губительный, несущий гибель (Ἄρης, Ἀχιλλεύς
Hom.);
2) роковой (Ὄνειρος
Hom.).
III οὖλος 3 [εἰλύω]
1) плотный, толстый (χλαῖναι, τάπητες
Hom.);
2) густой (λάχνη
Hom.); густой, сплошной (γεράνων νέφος
Anth.);
3) курчавый (κόμαι
Hom.; τρίχωμα
Her.);
4) вьющийся
или густо растущий (σέλινοι, θρίδακες
Anth.);
5) искривленный, кривой (σκέλη
Arst.);
6) громкий, сильный (οὖλον κεκλήγοντες κολοιοί
Hom.; οὖλα φθέγγεσθαι
Plut.).