συνόχωκα

συν-όχωκα [эп. pf. к συνέχω, вм. * συνόκωχα] (только part. συνοχωκώς) сойтись, сростись: ὤμω ἐπὶ στῆθος συνοχωκότε Hom. сошедшиеся на груди плечи (у горбатого Терсита).