σύντρομος

συν-δρόμως
1) наравне, не отставая, т. е. неутомимо (ἴχνος ῥινηλατεῖν Aesch.);
2) в согласии: τὸ πρός ἀλλήλους σ. ἔχειν Arst. взаимное совпадение.