παραίτιος

παρ-αίτιος 3 и
2 сопричастный, сопричинный (το κακὸν ἀγαθοῦ παραίτιον Eur.; παρανομημάτων τηλικούτων Plut.): ἡ μοῖρα τούτων παραιτία (sc. ἦν) Aesch. в этом повинна и судьба.