παράλιος

I παρ-άλιος 3, реже
2 (ᾰλ) приморский (ψάμμος Aesch.; πόλις Eur.; ὄρνιθες Soph.; φυτόν Plut.; sc. πόλεις NT).

II
παράλιος ἡ (sc. χώρα или γῆ) морское побережье Polyb., Diod.