Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
κηλέω
κηλέω
1) очаровывать, заколдовывать, завораживать (τινα ὕμνοισι Eur.; κηλῶν τῇ φωνῇ ὥσπερ Ὀρφεύς Plat.; οἱ κηλούμενοι παρὰ ταῖς Σειρῆσιν Arst.);
2) укрощать, смягчать (τὸν νοῦν παιδείᾳ Plat.; τὰς ὀρέξεις Plut.);
3) прельщать, соблазнять (ὑφ᾽ ἡδονῆς κηληθείς Plat.; κηλεῖσθαι ὑπὸ τῶν λεγομένων Plut.): ὑπὸ δώρων κηλούμενος Plat. подкупленный дарами.