Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
κατεφάλλομαι
κατ-εφάλλομαι (fut. κατεφαλοῦμαι, эп. 3 л. sing. aor. 2 κατέπαλτο - см. тж. καταπάλλομαι - эп. part. κατεπάλμενος) соскакивать, спрыгивать (ἐξ ἵππων κατεπάλμενος Hom.): πέτρης ἐκ δισσῆς κατεπάλμενον ὕδωρ Anth. вода, низвергающаяся с двувершинной скалы; οὐρανοῦ ἐκ κατέπαλτο Hom. (Афина) спорхнула с небес.