Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
κατερείπω
κατ-ερείπω, Diod.
κατερειπόω (aor. 1 κατήρειψα, aor. 2 κατήρῐπον, pf. κατερήρῐπα; pf. pass. κατερήρειμμαι)
1) разрушать, сокрушать (κατά μιν ἐρείπει πῦρ τε καὶ ὀξὺς Ἄρης Her.; σεισμος κατερείπων Plut.; καπνῷ κατερείπεσθαι Eur.);
2) губить (τινά Plut.);
3) (с aor. 2) рушиться, погибать (τεῖχος κατερήριπεν Hom.): κατήριπε ἐς ὕδωρ Theocr. он утонул.