Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
καταπετάννῡμι
κατα-πετάννῡμι (fut. καταπετάσω и καταπετῶ, aor. κατεπέτασα - эп. κατεπέτασσα; pf. pass. καταπέπταμαι) (у Hom. и Eur. - in tmesi)
1) расстилать (λῖτα Hom.);
2) разворачивать, распускать (ἱστία Eur.);
3) накрывать, покрывать (ἱστίῳ πολλοὺς ἀνθρώπους Plat.; τὴν κεφαλὴν φοινικίδι, τὴν αὐλὴν δικτύοις Arph.; τὴν πάροδον ἱστίοις Plut.; ἵπποι ἱματίοις καταπεπταμένοι Xen.).