ифэо

ὑφέω ион. (= ὑφῶ) aor. 2 conjct. к ὑφίημι.

ἠθέω, тж. аттический диалект ">атт. v. l.
ἡθέω цедить, процеживать (χρυσὸς ἠθημένος διὰ πέτρας Plat.; τὸ διὰ τῆς τέφρας ἠθούμενον ὕδωρ Arst.; οἶνος ἠθημένος Plut.).