ипокнизо

ὑπο-κνίζω возбуждать, волновать (φρένας Pind.): δῆλος ἦν ὑποκεκνισμένος Plut. он был явно взволнован (польщен); φιλοτιμίας ὑποκεκνισμένος (v. l. ὕπο κεκνισμένος) Luc. обуреваемый честолюбием.