динэос

δηναιός, дор.
δᾱναιός 3
1) стародавний, древний (Φορκίδες κόραι Aesch.);
2) долгий, долговечный (κλέος Theocr.; βίος Anth.): μάλ᾽ οὐ δ. Hom. недолговечный.