Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
διαπόντιος
δια-πόντιος 2
1) заморский (γᾶ Aesch.; πόλεμος Thuc. Polyb., Plut.; στρατεία Xen., Plut.; σύμμαχοι Diod.);
2) отправляющийся за море (δ. πέταται Plut.): πλευσοῦμαι δ. - v. l. βασεῦμαι - Theocr. я поплыву за море.