Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
διακναίω
δια-κναίω
1) стирать до основания, разбивать, разламывать, разрушать (λίθους Arst.; κάμαξ διακναιομένη Aesch.; πόλις διακναισθήσεται Arph.): δ. ὄψιν Eur. выкалывать глаза;
2) мучить, изводить (πόθος μ᾽ ἔχει διακναίσας Eur., Arph.; μυρίοις μόχθοις διακναιόμενος Aesch.);
3) стирать, делать блеклым, портить (τὸ χρῶμα - acc. - διακεκναισμένος Arph.).