Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
δάπτω
δάπτω
1) разрывать, раздирать, растерзывать (λύκοι ἔλαφον δάπτουσιν, δόρυ χρόα δάψει Hom.; τὰν ἁπαλὰν παρειάν Aesch.);
2) уничтожать, истреблять (πυρί τινα Hom. и δέμας τινός Anth.; ποταμοὶ πυρὸς δάπτοντες τῆς Σικελίας γόας Aesch.);
3) терзать, мучить, тревожить (δάπτει τὸ μὴ ἔνδικον Soph.; συννοίᾳ δάπτομαι κέαρ Aesch.).