I γλαυκός gen. к γλαύξ.
II γλαυκός 3 1) светло-синий, голубой, лазоревый
или светло-серый, сизый (θάλασσα
Hom.,
Plut.; λίμνη
Soph.; ἅλς
Eur.; ὄμματα
Arst.): κυανοῦ λευκῷ κεραννυμένου γλαυκὸν ἀποτελεῖται
Plat. от смешения синего с белым получается голубое;
2) зеленоватый, светло-зеленый (ἐλαία
Soph.,
Eur.; χλόη
Eur.; φύλλα
Arst.; ὕαλος
Anth.);
3) светлый, сверкающий, блистающий (δράκοντες
Pind.; ἠώς
Theocr.);
4) светлоглазый (ἔθνος
Her.).