врэмо

βρέμω тж. med.
1) реветь, шуметь, гудеть, бушевать (κῦμα θαλάσσης βρέμει и βρέμεται Hom.; στόνῳ βρέμουσι ἀκταί Soph.; νάπαι βρέμονται Arph.);
2) бряцать, лязгать (στρατὸν βρέμων ἐν αἰχμαῖς Aesch.; μυρίοις ὅπλοις Eur.);
3) звенеть, звучать (λύρα βρέμεται Pind.);
4) кричать, визжать (βλαχαὶ τῶν ἐπιμαστιδίων βρέμονται Aesch.).