аспэтос

ἄ-σπετος 2 [εἰπεῖν] невыразимый, несказанный, т. е. безмерный, огромный (ῥόος Ὠκεανοῖο, κυδοιμός, ἀλκή, κλέος Hom.; φωνή HH; θαῦμα Soph.; δρυὸς ἔρνος Eur.; πῦρ Plut.).