I ἅρμα, ατος τό
тж. pl. 1) конная повозка (ὑφ᾽ ἅρμασιν ἵππος, ἐν δ᾽ ἀρότρῳ βοῦς
Pind.);
2) боевая колесница
Hom.,
Trag.,
Xen.,
Arst.,
тж. священная (ἅ. ἱρὸν τοῦ Διός
Her.)
и (
у римлян) триумфальная (ἅρματι χρήσασθαι
Plut.);
3) конная запряжка (τέθριππον
Pind.; τέτρωρον
Eur.);
4) упряжная лошадь (ἅρματα τρέφειν
Xen.; ἄρματα φυσῶντα καὶ πνέοντα
Arph.).
II ἅρμα, v. l. ἄρμα, ατος τό
дельф. любовь (τὴν Ἀφροδίτην ἅ. καλοῦσιν
Plut.).