ἄντᾰ

ἀνταύγεια

ἀνταυγής

ἀνταυγέω

ἀνταυδάω

ἀνταΰω

ἀντᾰγωνίζομαι

ἀντᾰγωνιστής

ἀντᾰγωνιστέω

ἀντᾰγοράζω

ἀντᾰγορεύω

ἀντᾰδῐκέω

ἀντᾴδω

ἀνταείρομαι

ἀντάεις

ἀντᾰκολουθέω

ἀντακροάομαι

ἀνταξιόω

ἀντάξιος

ἀντᾰκούω

ἀντακούσεται

ἀντακαῖος

ἀντᾰλαλάζω

Ἀνταλκίδας

ἀντάλλαγμα

ἀνταλλάξει

ἀνταλλάξεται

ἀνταλλάσσω

ἀντᾰμείβομαι

ἀντᾰμύνομαι

ἀντάμειψιν

ἀντάμειψις

ἀνταναβάλλω

ἀνταναβῐβάζω

ἀντανάγω

ἀντανακλάω

ἀντανάκλᾰσις

ἀντανακλαστικός

ἀντανακλωμένη

ἀντανακοπή

ἀντανᾱλίσκω

ἀνταναμένω

ἀνταναπίμπλημι

ἀνταναπληρόω

ἀνταναπλήρωσις

ἀνταναπλέκω

ἀνταναφέρω

Ἀντανδρία

Ἀντάνδριος

ἄντανδρος

ἀντάνειμι

ἀντανῃρέθην

ἀντανίστημι

ἁνδάνω

Ἀντᾱνορίδαι

ἀντανελεῖν

ἀντανέλῃς

ἀνταναιρεῖται

ἀνταναιρῶν

ἀνταναιρέω

ἀνταναίρεσις

ἀνταναιρεθῇ

ἀντανέστησαν

ἀντάω

ἀνταπαμείβομαι

ἀντάποινα

ἀνταποδίδωμι

ἀνταποδίδωσι

ἀνταποδίδωσίν

ἀνταποδίδοτε

ἀνταποδιδοὺς

ἀνταποδιδοῦσίν

ἀντἀποδείκνῡμι

ἀνταποδεικνύω

ἀνταποδῷ

ἀνταπόδομα

Ἀνταπόδος

ἀνταποδώσει

ἀνταπόδοσιν

ἀνταπόδοσις

ἀνταποδώσω

ἀνταποδώσομεν

ἀνταποδώσων

ἀνταποδόσεως

ἀνταποδοτικός

ἀνταπόδοτε

ἀνταποδοθήσεται

ἀνταποδοῦναι

ἀνταποκρίνομαι

ἀνταποκρινόμενος

ἀνταπόκρισιν

ἀνταποκτείνω

ἀνταπολαμβάνω

ἀνταπόλλῡμι

ἀνταπολογέομαι

ἀνταποπέρδω

ἀνταπορέω

ἀνταποστέλλω

ἀνταποτίω

ἀνταποτείσει

ἀνταποθανεῖται

ἀνταπώθησις

ἀνταποφαίνω

ἀνταπωθέω

ἀντάπτομαι

ἀνταπεδίδοσάν

ἀνταπέδωκα

ἀνταπέδωκάς

ἀνταπεδώκατε

ἀνταπέδωκέν

ἀνταπεκρίθη

ἀνταπερύκω

ἀνταπέστειλεν

ἀνταπαιτέω

ἀντάρῃ

ἀνταρκτικός

ἀνταρκέω

ἀντᾶραι

ἀντασπάζομαι

ἀντάσαις

ἀνταφίημι

ἄνταθλος

ἀνταφεστιάω

ἀντᾱχέω

ἀντᾱχεῦσι

Language: Greek

анда

Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
ἄντᾰ
I ἄντᾰ adv.
1) прямо (на)против, лицом к лицу (μάχεσθαι Hom.);
2) прямо, напрямик (τιτύσκεσθαι Hom.; σκοποῦ τυχεῖν Pind.; εἰσιδεῖν πρόσωπόν τινος Eur.): ἐοικέναι ἄ. τινί Hom. быть чрезвычайно похожим на кого-л.


II
ἄντᾰ в знач. praep. cum gen.
1) лицом к лицу с …, против (τινὸς πολεμίζειν Hom.): τινὸς ἄ. ἔγχος ἀεῖραι Hom. поднять копье на кого-л.;
2) перед: ἄ. σέθεν Hom. в твоем присутствии; χλαῖνα ἄ. ὀφθαλμοῖϊν ἀνασχών Hom. закрыв глаза плащом.