Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
ἀναπετάννῡμι
ἀνα-πετάννῡμι и
ἀναπίτνημι Pind., редко
ἀναπεταννύω Xen. и
ἀναπετάω Luc.
1) распускать, развертывать (ἱστία Hom.; βόστρυχον ὤμοις Eur.);
2) раскрывать, растворять (πύλας Her., Xen.; θύρας Plat.; κλεισιάδας Plut.; перен. τὰ ὦτα τοῖς λόγοις καὶ ὑπονοίαις Plut.);
3) вызывать, зажигать (λαμπτῆρος φάος Eur.; перен. χάριν ἐν ὄσσοις Sappho). - см. тж. ἀναπεπταμένος.