алокс

ἄλοξ, οκος (ᾰ) ἡ
1) борозда Aesch., Arph.;
2) рубец; рана (νεότομος Aesch.; τραύματος ἄ. Eur.);
3) брачное ложе (πατρῷαι ἄλοκες Soph.): τέκνων ἄλοκα σπείρειν Eur. рождать детей.