врихаомэ

βρῡχάομαι реветь, рычать (βέβρυχεν μέγα κῦμα Hom.; δεινὰ βρυχηθεὶς (pass. = med. - act.) τάλας Soph.; βρυχώμενος ταῦρος Soph. и ἐλέφας Plut.; θῆρες ἐβρυχῶντο Theocr.).