Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
συζεύγνῡμι
συ-ζεύγνῡμι (fut. συζεύξω; pass.: aor. 2 συνεζύγην с ῠ, pf. συνέζευγμαι)
1) вместе запрягать Xen.: τέσσερας ἵππους σ. Her. запрягать четверкой лошадей;
2) сопрягать, соединять, сочетать, связывать (ὃ ὁ θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω NT; αἱ πεντήρεις συνεζευγμέναι πρὸς ἀλλήλας Polyb.): ξυμφορᾷ συζευχθῆναι Eur. быть обреченным на несчастье;
3) сочетать браком (ἄλοχόν τινι Eur.; νέους καὶ νέας Arst.): συζεῦξαί τινα πρός τινα Arst. женить кого-л. на ком-л.