μιαίνω

μιαίνω (aor. ἐμίᾱνα - эп.-ион. ἐμίηνα, pf. μεμίαγκα; pass.: fut. μιανθήσομαι, aor. ἐμιάνθην - эп. 3 л. pl. μιάνθησαν - и μιάνθην, pf. μεμίασμαι - поздн. μεμίαμμαι)
1) окрашивать, красить (ἐλέφαντα φοίνικι Hom.);
2) пачкать, грязнить, марать (βορβόρῳ ὕδωρ λαμπρόν Aesch.; τοὺς βωμοὺς αἵματι Plat.);
3) перен. марать, пятнать, осквернять (εὔφημον ἦμάρ τινι Aesch.; κλέος πατρός Eur.; τὸ θεῖον Plat.).