I κατα-δέω 1) привязывать (ἵππους ἱμᾶσιν ἐπὶ φάτνῃ, ἱστὸν προτόνοισιν
Hom.; τοὺς ἵππους ἐν μέσῳ
Plut.);
2) связывать (τινα ὅπλῳ στερεῶς
Hom.);
3) завязывать (τοὺς ὀφθαλμούς
Her.): ἀγχόνιον βρόχον καταδήσασθαι
Eur. удавиться;
4) перевязывать (τὰ τραύματά τινος
NT);
5) запирать, преграждать (ἀνέμων κέλευθα
или κελεύθους τινί, νόστον τινός
Hom.);
6) заковывать (τινὰ ἐν δεσμῷ
Hom.);
7) сковывать (συλλαβεῖν τινα καὶ καταδῆσαι
Her.): ἐν φόβῳ καταδεθεῖσα
Eur. охваченная ужасом (Креуса);
8) заключать в тюрьму (τοὺς ἐλευθέρους
Thuc.): κ. τινα τὴν ἐπὶ θανάτῳ (
sc. δέσιν)
Her. бросить кого-л. в тюрьму, назначив ему смертную казнь;
9) уличать, признавать (κ. τινα φῶρα εἶναι
Her.).
II κατα-δέω быть неполным, иметь недостачу: ἡ ὁδὸς καταδέει πεντεκαίδεκα σταδίων ὡς μὴ εἶναι πεντακοσίων καὶ χιλίων
Her. дорога (от Афин до Писы) имеет 1500 стадий без 15; ἕνδεκα μυριάδες μιῆς χιλιάδος καταδέουσαι
Her. 110000 без 1000.