Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
εἰστρέχω
εἰσ-τρέχω, староатт.
ἐστρέχω (fut. εἰσδραμοῦμαι, aor. εἰσέδραμον) вбегать, врываться, устремляться (οἱ περίπολοι ἐσέδραμον Thuc.; τῶν ξένων εἰσδραμόντων Plut.; ναῦς βαθὺν εἰσέδραμε Φᾶσιν Theocr.): εἰσδραμόντες ἥρπαζον ὅ τι ἕκαστος ἐδύνατο Xen. ворвавшись, они стали грабить кто что мог.