I ἐν-άπτω (
aor. ἐνῆψα,
part. pf. pass. ἐνημμένος,
ион. ἐναμμένος)
1) привязывать, прикреплять, прилаживать (λίθον εἰς τὸν περίδρομον
Xen.; ῥύματα ταῖς σχεδίαις
Polyb.; τινὰ σειραῖς καὶ καλωδίοις
Plut.);
2) обматывать, окутывать (σπάργανά τινι
Eur.);
3) med. надевать на себя, опоясываться (Αἰθίοπες λεοντέας ἐναμμένοι
Her.; διφθέραν ἐνημμένος
Arph. и ἐναψάμενος
Luc.; νεβρίδα
Plut.): τὴν φαρέτραν ἐνημμένος
Plut. с колчаном на перевязи;
4) затрагивать, рассматривать (τῆς αἰτίας
Arst. -
v. l. ἅπτομαι).
II ἐν-άπτω зажигать (ἡ σχίζα ἐνημμένη
Arph.): ἐκ τῶν γειτόνων ἐνάψασθαι
Lys. взять огня у соседей; τὴν ὄψιν ἐνάψαι ἔν τινι
Plut. наделить кого-л. зрением.