дихи

δῐχῆ и
διχῇ adv.
1) надвое, пополам (διατέμνειν Aesch.; διαλαβεῖν Plat.; σχίζεσθαι Arst.);
2) двояко (ἐπονομάζειν Plat.; βοηθητέον Dem.).