ἄλσος

ἄλσος, εος τό
1) священная роща, священное (заповедное) место, святилище (Ἀθηναίης Hom.; Φοίβου Ἀπόλλωνος Hes.; Διός Pind.): πόντιον ἄ. Aesch. морская святыня, т. е. море;
2) роща, лесок (ἄ. πυκνόν Her.; ἄ. συσκίων δένδρων Plut.).