Древнегреческо-русский словарь Дворецкого:
ἄρρηκτος
ἄ-ρρηκτος 2
1) неразрушимый, незыблемый (τεῖχος, πόλις Hom.; δόμοι Hes.; τυραννίς Plut.);
2) несокрушимый, неуязвимый (ἄ. φυάν Pind.; ἄρρηκτον σιδήρῳ σῶμα Plut.);
3) неразрывный, крепкий (δεσμοί Hom., Plut.; πέδαι Aesch.);
4) непроницаемый (νεφέλη Hom.; πέδαι Aesch.; σάκος Aesch., Soph.; τὸ δέρμα τοῦ κροκοδείλου Her. и φολιδωτόν Arst.; στῖφος Plut.);
5) неслабеющий, мощный (φωνή Hom.; τόνος Plut.).